Dünkü yazımın konusu Karabük’ün mazideki çok boyutlu yaşamını konu alıyordu.
Gençlik yıllarını Karabük’te geçirmiş bir grup insan sosyal medya aracılığıyla eski günleri yad etmeye çalışırken günümüz Karabük’ünü eleştirmeleri dikkat çekici özellikteydi.
Karabük; sosyal medya aracılığında yer alan yakınmalarda yer aldığı şekliyle “CUMHURİYET KENTİ” olma özelliğini çoktan kaybetmiş ve eskisi ile kıyaslanmayacak bir vaziyette yazışmalara konu olmuştu…
Tabi sosyal bilimlerde böyle bir iddianın sosyolojik verilerle ve araştırmalarla desteklenmeksizin doğruluğu iddia edilemezdi.
Tam bunu ciddi biçimde düşünürken LOKUM LİFE dergisinin Temmuz sayısında SİZCE adı verilen köşesinde okuyucularla yapılan sorgulama işimi kolaylaştırdı…
Böyle bir söyleşi gözüme ilişmemiş olsaydı inanın ben Hürriyet caddesinde böyle bir anketi tek başıma uygulayacaktım…
Bizim eksikliğimiz ;araştırmadan ve sorgulamadan herhangi bir hususu kişileştirip kendi mantığımıza göre hareket etmek ve yazmaktır.
Yani görece hareket etmektir.
Neyse…
Evet ne diyorduk…
“Şimdiki Zamanda Karabük” nasıl bir kenttir?
Ya da…
Karabük şimdiki zamanda nasıl görünüyor?
İnsanlar hayatlarından memnun mu?
Karabük’ün fazlalıkları neler?
Karabük’ün eksiklikleri neler?
Lokum Life Dergisi bu anlamda 3 soru yöneltmiş…
1.Karabük’te eksikliğini hissettiğiniz 3 şey nedir?
2.Karabük sosyo-kültürel açıdan nasıl bir şehir?
3.Karabük’te neyi değiştirmek istersiniz.?
Bugünkü Karabük’ü anlamak için sorulara verilecek yanıtları,kendi ciddiyeti içinde iyi analiz etmek lazım.
Sadece iyi analiz etmek mi?
Hayır…
Sivil iradenin belirlediği ve yön çizdiği istikamette kente yeniden bakmak gerekir.
İşte o zaman gerçek anlamda amaca ulaşılmış olacaktır.
Ancak günümüz Karabük’ün de yöneticiler düzeyinde sanki bir sağırlık ve iş ağırlığı var.
Kimse hiçbir şeyi duymuyor…
Yanıt vermiyor.
Sorunları düzeltme noktasında çaba göstermiyor.
Geçen gün “Karabük Zehir Soluyor” biçiminde medyada yer alan bir habere yetkililerden hiçbir yanıt gelmediğinden şikayet ediliyordu.
Pes doğrusu…!
Bu kadar pişkinlik patateste bile olmaz.
Karpuz çatlatan bir durum bu…
Ne diyeceğimi bilemiyorum…!
Lokum Life dergisinde birinci soruya verilen en ilginç yanıtlar şöyle:
-Ailecek gidebileceğimiz bir balık lokantası yok.
-Akşamları merkezde ailecek oturabileceğimiz bir mekan yok.
-Kitap satın alabileceğimiz bir yer yok.
-2.el kitap satan sahaflar yok.
-Stresimizi atabileceğimiz bir mekan yok.
-Toplu taşıma sıkıntısı var.
-Çevre yolunun olmaması çok büyük handikap
-Ailecek gidilebilecek piknik alanı yok.
-Çok pahalı bir kent.
Özellikle kiralar el yakıyor.
2.soruya şu şekilde yanıtlar verilmiş:
-Merkezde sosyallik neredeyse hiç yok.
-Herkes lüks yaşama çok düşkün ama buna karşın sağlıklarına aynı özeni göstermiyorlar.
3.soru ise şu biçimde yanıtlanmış:
-Toplu taşıma sistemi acilen değiştirilmesi lazım.
-Eski Magirus tipi arabalarla yolcu taşıma bu kente hiç yakışmıyor.
-Kesinlikle yüksek kiralardan kaçınılması lazım.
-Eskiden Yenişehir’de Havuzlu Bahçemiz vardı.Orasının yeniden hayata geçirilmesi gerekir.
-Araç çayında düzenleme yapılması gerekir.Eskişehir’deki Porsuk Çayı gibi Araç Çayı’nın da kullanıma açılması iyi olur.
Evet…
Son tahlilde ne denebilir?
Karabük’te stres var..!
Hem de karpuz çatlatan cinsten…!