Bir kent nasıl gelişir…
Değişime kendini nasıl uyarlar.
Sorunlarını nasıl çözer.
Gelecek nesillere yaşanabilir bir mekanı nasıl bırakır.
Bir kenti kent yapan dinamik unsurlar vardır.
Sorumluluk üstlenen kurumlar var.
Kent gönüllüleri ve sivil toplum kuruluşları vardır.
Bunların hepsi bulundukları kenti daha ileriye taşımanın tasarımını ve çalışmasını yaparlar.
Bireylerin mutluluğu için platformlar kurarlar.
Birbirleriyle sürekli görüş alışverişinde bulunurlar.
Amaç ; kentin refah düzeyini artırma ve var olan ortamı yaşanabilir kılmadır.
Bu görüş açısından Karabük’e baktığınızda neler görüyorsunuz..?
Yaşanabilirlik adına…
Refah adına….
Huzur adına…
Birlik ve beraberlik adına…
Bakıyoruz da sorunu çözmesi gerekenler çalışma yerine ,bol bol laf üretiyorlar.
Öyle bir laf üretimi ki bu süreç, her akşam TV haberlerinde kafa ütülemeye dönüşüyor.
Tabi siz bunu görüp şaşkınlık geçirmekten kendinizi alamıyorsunuz.
Yahu kardeşim bu sorunları çözmesi gerekenler neden yerlerinde oturup ,iş yapar görünüp laf ebeliği yaparak durumu geçiştiriyorlar ….
Demek ki “laf salatası” yaparak işler yürümüyor.
Peynir gemisinin yerli yerinde durduğu gibi.
Demeç ve konuşmalarla memleket idare edilseydi her yer güllük gülistanlık olurdu.
Ama olmuyor.
Ne demiş atalarımız.
“Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz.”
Toplumsal sorunları yerinde ve zamanında çözmek için tabir yerindeyse lay lay lomculuğu terk etmek gerekiyor.
Ama nasıl?
Bu sorunun yanıtını bulmak çok zor.
Öncelikle aşılması gereken engelleri çok iyi bilmek gerek.
Diyelim ki bildiniz.
Ancak bu seferde engelleri besleyen çıkar çevrelerini karşınızda buluyorsunuz.
Ortada bir eyyamcılık…
Almış başını gidiyor.
Önünü görebilene aşk olsun…
Lay Lay Lomculuk ile nikah kıymış bir güruh var ortada.
Çözüm üretir görünen.
Salla gitsin,umurumda mı dünya şeklinde düşünen.
Ve onları destekleyen….
İyi güzel de bu insanların mutlu bir kentte yaşamaya hakları yok mu?
Onların mı?…
Evet …
Onları boşver gitsin…!
Zihniyet şu…
Bundan öncekiler nasıl yaşadılarsa onlar da bir şekilde yaşar.
“Üzme tatlı canını”…
İşte olaylara bakış felsefemiz…!
