Bölgenin Sesi Gazetesi
 

Dersanelere Ne Oldu?

Yayın: 11.05.2015 08:45
Paylaş:
A+ A-

1989’dan beri dersanelerde eğitim-öğretim sürecinde görev almış bir kişi olarak bu soruyu gündeme getirme hakkını doğrusunu söylemek gerekirse kendimde buluyorum.
Evet…
Gerçekten dersanelere ne oldu?
Bundan sonra nasıl bir gelişme bizleri bekliyor.?
Bilindiği üzere öğretim yapmaları Milli Eğitim Bakanlığı tarafından bir takım gerekçelere bağlı olarak uygun bulunmadı
Bu gerekçeler ne olursa olsun ÖSYM tarafından gerçekleştirilen YGS ve LYS devam ettiği süreçte MEB’in almış olduğu kapatma kararının öğrencilerin hiç de yararına olmadığı görüşünü buradan sizlerle paylaşmak isterim.
Neden?
Dersanaler bir ihtiyacın doğal sonucu olarak ortaya çıkmış kurumlardır?
Öğretim sürecinde öğrencilerin sınavlara iyi hazırlanması ve motive edilmesi çok önemli bir hususu oluşturur.
MEB’e bağlı okullarda öğretilen bilgileri test tekniğine uygun işlevselleştirme hali gereği gibi yapılamamaktadır.
Okullarımızda belirtilen müfredat programı gereği konuların anlatılması hedeflenmektedir.
Konuyu sınavlara yönelik aktifleştiren ve işlevselleştiren kurumlar ise dersanelerdir.
Her iki kurumun fonksiyonu birbirinden farklıdır.
Bu farklılık dersaneleri öğrencilerin gözünde popülerleştirmektedir.
Dersanelere gelen öğrenciler öğrendikleri konuları test üzerinde hızlı soru çözme teknikleri ve öğretmen tecrübesinden yararlanırlar.
Girdikleri deneme sınavları ve soru çözüm etütleri ile söylemek gerekirse amiyane tabirle “sınav kurdu” olurlar.
Dersaneye gelen öğrenciler birçok tecrübeden geçerek daha kolay sonuca ulaşır.
Bunu bilen öğrencilerin mekanı,soluklandığı,donanım sahibi olduğu yerler dersane ortamlarıdır.
Sınav tecrübesi yanında psikolojik bakımdan gerekli olan güveni ,kendine güvenmeyi burada elde ederler.
Şimdi yeni oluşturulan süreçte tercih hakkı ve güven ortamı hem öğrenci velilerinin hem de öğrencilerin elinden alınmış oldu.
İyi mi oldu.?
Elbette ki hayır.?
Şimdi diyeceksiniz ki çalışan öğrenci her yerde sınav kazanır.
Kuşkusuz öyle…!
Ama günümüz de kendi isteği ile çalışıp hedefe ulaşan kaç öğrenci gösterebilirsiniz?
Hemen ben bir oran söyleyeyim…
İnanın kazanan öğrenciler arasında bu oran % 10’u geçmez.
Bu oran neden mi çok az…
Anlatayım…
Günümüz öğrencisi dijital niteliktedir.
En önemli özelliği görsellikten ve sanallıktan hoşlanmasıdır.
Kitap okuma alışkanlığı olmayan,kalem kullanmayı sevmeyen kimliksel nitelik gösterir.
Bu öğrencilerin anlatılacak dersten önce motive edilemeye,yönlendirmeye ihtiyacı vardır.
Bu bakımdan…
Dersaneler bu tip öğrenciler için vazgeçilmez kurumlardır.
Şimdi biz bu öğrencileri kaybedeceğiz.
Başarı oranını ister istemez düşüreceğiz.
Okullarımızda rehberlik hizmetleri bürokratik kıstasları göre yapılıyor.
Öğrenciye gereken destekler sağlanamıyor.
Sıkıntı burada…
Bundan sonra ne olacak.?
Görev yaptığım Karabük ve Safranbolu’da Final Dersanelerinin çok değerli müdürleri ;Sayın Sayın Mürsel Görkem,Sayın Mehmet Üstündağ ve Sayın Soner Kurnaz’a bu soruyu yönelttim.
Onlar de benimle aynı görüşte oldukları söylediler.
2015-2016 eğitim-öğretim yılından itibaren MEB’in yönetmelikleri doğrultusunda uygulanacak yeni sistemi ve uygulamaları anlattılar.
Kendilerine yaptıkları bilgilendirmeden dolayı buradan teşekkür ederim.
Aslında kamuoyunda bu konuda bir bilgi sıkıntısı var.
Birçok öğrenci velisi arayış içine girmiş durumda.
Yeni süreç kısaca şu şekle evrilmiş durumda.
MEB, dersaneleri TEMEL LİSE adı altında dönüşümünü sağlamış.
Buna göre Final dersaneleri,FİNAL TEMEL LİSELERİ adı altında 4 yıl daha aynı binalarında eğitimi de üstlenerek öğretim sürecine devam edecek.
Yani resmi olarak devlet ve özel okulların işlevinde faaliyet göstermeye başlayacak.
Öğrenciler buradan mezun olma hakkını elde edecekler.
Temel Liselerine gelen öğrenciler aynı zamanda eski dersane sistemi ve tecrübesinden yararlanacaklar.
Sizin anlayacağınız ikisi bir arada olacak.
Hem okul hem dersane aynı mekanda işlevselleşecek.
İşte sınava hazırlanan son sınıf öğrencilerini ferahlatan yeni sistem…
Peki son soru…
Karabük’teki bütün dersaneler dönüşüm programında mı?
Elbetteki hayır….
Sadece 4 yıl sonra yeni bir okul açmayı kabul etmiş dersaneler temel lise olabiliyor.
Bu bakımdan Karabük ve Safranbolu’daki Final Dersaneleri yetkililerini kutlamak gerekir.
Cesaret ve özel girişimcilikteki başarılarından dolayı…
Ne diyelim…
Hayırlı olsun.
Allah utandırmasın.

Görüş Bildir

Gönderdiğiniz yorum moderasyon ekibi tarafından incelendikten sonra yayınlanacaktır.

Otizmli radyo programcısı engelli bireylere yönelik farkındalık oluşturuyor

Yayın: 23.09.2023 04:48
Kaynak: AA
Paylaş:
A+ A-

İSTANBUL (AA) – ŞULE ÖZKAN – Türkiye'nin birinci ve tek otizmli radyo programcısı Muhammed Emirhan Güngör, “İnsanlar bizi fark etsin ve fırsat versin. Fırsat verildikçe neler yapabildiğimizi görecekler. Engelliler ve otizmliler bir gün değil her gün hatırlanmalı.” dedi.

Güngör, AA muhabirine, otizmli birey olarak radyo programcılığı hayalini gerçekleştirmesini ve engelli bireylere yönelik farkındalık oluşturma gayretini anlattı.

Kocaeli'de dünyaya gelip büyüdüğünü belirten Güngör, küçüklüğünden bu yana basın bölümünü yakından takip ettiğini söyledi.

Güngör, “çok yaramaz ve hiperaktif” bir çocuk olduğunu aktararak, “Otizmli olduğumu, küçük yaşlarda evrakları karıştırırken sıhhat raporuma denk gelince öğrendim. Daha evvel ailem bana söylememişti. Herhalde söylemek istemiyorlardı. Çocukken çok yaramazdım lakin televizyon ve gazeteye ilgim vardı. Beş yaşından beri radyo dinliyorum. Çocukluğumdan lise dönemime kadar her hafta sonu koşa koşa gazete almaya giderdim.” diye konuştu.

– “Programda engelli bireylerin sıkıntılarına tahlil aramaya çalışıyorum”

Bazılarının otizmli olduğu için kendisini dışlayıp ötekileştirdiğini lisana getiren Güngör, “Sadece 2 Nisan Dünya Otizm Farkındalık Günü'nde ve 3 Aralık Dünya Engelliler Günü'nde değil, her gün anlaşılmalı ve ötekileştirilmemeliyiz. Bunu insanlara anlatmaya çalışıyorum.” sözünü kullandı.

Güngör, Kocaeli'deki bir radyoda yaklaşık 2 yıldır “Engelsiz Yaşam” isminde program sunduğundan bahsederek, şöyle devam etti:

“Bu programda engelli bireylerin sıkıntılarına tahlil aramaya çalışıyorum. Sıhhat dalından yahut sivil toplum kuruluşlarından uzman isimlerle engelli yaşama dair konuşuyoruz. Çok olumlu reaksiyonlar aldım. Beşerler programımı severek dinliyor. Hedeflerim ortasında ulusal radyo ve televizyon kurumlarında çalışmak var. Staj yaparak deneyim kazanmak istiyorum ve bir müzik programı yapmak istiyorum.”

– “Otizmli olduğum için geçiştirdiklerini düşündüm”

Özellikle lise devrinden sonra ayrımcılık ve ötekileştirme yaşadığının altını çizen Güngör, “Ayrımcılığa çok uğradım, hala daha uğramaya devam ediyorum. Otizm denilince insanların aklına 'Bize ziyan verebilir' niyeti geliyor. Bize farklı bakılıyor.” biçiminde konuştu.

Güngör, ailesinin radyocu olmasını gelir elde etmekte zorlanabileceği niyetiyle istemediğini anlatarak şunları kaydetti:

“Radyoculuktan evvel 2 sene öbür işlerde çalıştım. Bir lokantada garsonluk tecrübem oldu. Daha sonra pişmaniye fabrikasında çalıştım. İşten çok sıkılmıştım, 'artık hayatımın işini yapmalıyım' diye düşünüyordum. Radyocu olabilmek için pişmaniye fabrikasından kaçtım. İzmit'teki radyolara gittim lakin programcı almadıklarını söylediler lakin otizmli olduğum için geçiştirdiklerini düşündüm. Sonunda Türk halk müziği çalan bir radyo beni kabul etti. Orada radyo programlarının nasıl yapıldığını öğrendim. 25 Mayıs 2019'da Türkiye'nin birinci ve tek otizmli radyo programcısı oldum.”

– “Otizmli bireyler beni örnek alıyor”

Çevresinin geniş olduğunu lakin yeni bir beşerle tanıştığında kendisine karşı ön yargı hissettiğini belirten Güngör, “İnsanlar bizi fark etsin ve fırsat versin. Fırsat verildikçe neler yapabildiğimizi görecekler. Engelliler ve otizmliler bir gün değil her gün hatırlanmalı.” değerlendirmesinde bulundu.

Radyo ve televizyon alanında çalışmak isteyen otizmli bireylere örnek olan Güngör, kelamlarını şöyle tamamladı:

“Engellilerle ilgili farkındalık oluşturmak için programlar yapıyoruz. Özel ihtiyaçlı bireylerin aileleri bana yazıyor. 'Bizim oğlumuz da otizmli, sizi görünce gururlanıyoruz.' diyorlar. Benden teklifler almaya çalışıyorlar, onların sayesinde bu kadar faal bir biçimde çalışıyorum. Otizmli bireyler beni örnek alıyor. Bu hususta birinci ve tekim lakin inşallah her alanda çalışan otizmli bireylerin sayısı artar.”