“Koltuğa çakılmak “ diye bizde bir söz vardır.
Literatürde Doğulu olarak nitelendirilen toplumların geçmişini ve geleceğini anlatan bir deyiştir.
Neredeyse kültürel anlamda bir tarz kazanmıştır.
Günümüzde birçok devlet dairesinde hizmet üretme/sorunları geçiştirme lüksü “koltukçuluktan” kaynaklanıyor.
Tabi şimdilerde işin içine bir de dijital teknoloji girince boyut daha karmaşık bir hale büründü.
Memurun elinde cep telefonu…
Seyr-ü sefer yapıyor.
Tabi olan da vatandaşa oluyor.
“Koltuğa çakılmak “ az gelişmiş ülkelerin çözemediği derin bir hastalık.
Bunun en büyük nedeni kifayetsiz kişileri önemli mevkilere getirme.
Adam atandığı işin ehli değil…
Ne yapsın.
Koltuk sağlam.
Makam güzel.
Orada çakılıp kalıyor.
Tamam da…
Vatandaşın suçu ne?
“Hizmet” adı üzerinde aksatılmayı sevmez.
O nedenle ne demişler.
Hizmette kusur olmaz.
Olmamalı…
Olursa…
O zaman vatandaş mağdur edilmiş olur.
Devlet zaafa uğrar.
Bunları düşünen kim.?
Düşünse zaten ben bu işin ehli değilim diyerek o işin başına gelmez.
Sizce DOĞULU toplumların en büyük zaafı nedir.?
Bana göre…
Yeteneksiz kişilere hak etmediği yerlere getirilmesidir.
Bir topluma yapılabilecek en büyük kötülük budur.
Devlet adına kamu hizmeti veren kişiler; görevlendirildikleri işin ehli olmak durumundadırlar.
Olmazlarsa ne olur.?
Devlet hizmeti aksar.
Vatandaş sıkıntıya girer.
Devlet ile vatandaş arasındaki ilişkilerde soğukluk başlar.
Bu olmamalı.
Olmaması için de işin başına ehil kişiler getirilmelidir.
Devletin vatandaş karşısında küçük düşürülmemesi için bu şart…!
Hizmette kusur edenler hesap vermeyi de bilmelidir.
Kusuru örtbas etmek devlet geleneğine yakışmaz.
Evet biz…
Kimse işinden edilmesin istiyoruz.
Ama işin ehli olmayanlarda makam hırsı için toplumsal gelişmenin önünü tıkamamalıdır diye düşünmekteyiz.
Pekala şimdi öyle mi?
Kusur;onu yapanın yanına kar kalıyor.
Böyleleri hiçbir şey olmamış gibi koltuğunda oturmaya devam ediyor.
Oh ne ala memleket…!
Hani ne derler.
Arkan sağlamsa/adamın varsa kifayetsizlik sorun değil.
Göreve devam et.
Vatandaş ne yaparsa yapsın.
Kanıksandığı gibi…
Altta kalanın canı çıksın…!