Çanakkale Savaşları, 1. Dünya Savaşı‘nın seyrini değiştiren, tarihe “ÇANAKKALE GEÇİLMEZ” sözü ile yazılan büyük bir destandır.
Çanakkale Zaferi, büyük Türk Ulusuna, Atatürk gibi dahi bir lider hediye etmiştir. Türk Ulusu; İstanbul‘u kurtaran Anafartalar kahramanı Mustafa Kemal‘i Çanakkale‘den tanımış; 19 Mayıs 1919‘da Samsun‘a çıktığı gün Türk halkının, tanıyıp güvendiği liderinin etrafında kenetlenip İstiklal Savaşı‘na katılmıştır Türk bağımsızlık savaşının temelleri, Çanakkale‘nin sularında, Conkbayırında ve Anafartalar‘da atılmış ve bu zaferler daha sonra Türk ulusunu Mustafa Kemal önderliğinde Kurtuluşa taşımıştır. Bu zafer; Yahya Çavuşlarıyla, Koca Seyitleriyle, kınalı Alileriyle, 57. alaylarıyla kahraman Türk ordusunun zaferidir. Bu zafer; Evlatlarını, kocalarını, düğüne gönderir gibi cepheye gönderen anaların, babaların ve eşlerin zaferidir.
Çanakkale; Bu destanı yazan kahraman Türk ordusunun savaşta dahi insanlığını unutmadığını tüm dünya milletlerine gösterdiği bir yerdir… İnsan olmanın, insana saygı duymanın, vicdan sahibi olmanın zaman ve yer koşuluna bağlı olmadığını, kahraman Türk ordusu tüm dünyaya Çanakkale‘den göstermiştir. Yaralı düşmanı hastaneye sırtında götüren, vurduğu düşman gemisinden denize düşen askerlerin kurtulabilmesi için top ateşini kesen Mehmetçik yalnız Gelibolu‘da değil tüm dünya uluslarının gönlünde de Abideleşmiştir.
İşte bu bilinç ile “Savaşın söndürdüğü binlerce genç beden Gelibolu da yan yana yatmaktadır. İşte bu anlayış ile dünyanın öbür ucundan ülkemizi parçalamaya gönderilen ve neden geldiklerini bile bilemeden ölen askerler “bizim de evladımız” sayılmıştır.
Kavganın en haklısını veren ve kimsenin toprağında gözü olmayan bir Millet olarak; Zaferin yıldönümü vesilesiyle, bu savaşta yer alarak adını tarihe altın harflerle yazdıran başta Gazi Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere, aziz şehitlerimizi, (Ruhları şad olsun) kahraman gazilerimizi ve fedakar milletimizi; minnet, saygı ve şükranla bir kez daha anıyorum.
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE
