Karabük’ün açmazı nedir?
Bu soruyu gerçek anlamda kaç kişi yanıtlayabilir?
Kimler böyle bir şeye kafa yorar?
Asıl mesele de budur…
Esas olan nedir?
Yanıtlayalım…
Karabük’ü ciddi bir biçimde düşünmek…
Ve onu geleceğe taşımak.
Neden mi?
Çünkü nostalji yapa yapa geçmişte yaşayan ati olduk.
Bu gerçekten can sıkıcı bir durum
Hem de çok san sıkıcı.
Neredeyse geleceği unuttuk…
Hiç kimse bu konulara gerçek anlamda değinmiyor.
Kimse üzerine toz kondurmuyor.
Eleştirilmeyi de sevmiyor.
O zaman da böyle can alıcı soruları yanıtlamak güçleşiyor.
Güç olan şey “zor” olanı zorluktan çıkarabilmektir.
Zor’un aşılması kendi içinde sorun oluşturur.
Doğru teşhis bu zorlukları açmada ilaç vazifesi görür.
Neyse fazla kafa karışıklığına sebep olmadan mevzuya girelim.
-Bizim bir folklor geleneğimiz var mı?
-Hayır yok…
-Pekala bunun konuyla ilgisi nedir?
-Folklor ortak bir duygu ve hareket noktasının simgesi değil midir?
-Folklor yoksa kültürel gelenek de yoktur.
-Mesela kapitalizmin folkloru para ile birlikte şarkı söylemektir.
-Ortak giysi;Amerikan kovboylarının giydiği kot pantolonudur.
-Ortak para;dolar kullanmaktır.
-Bunlar küresel ortak duygunun oluşumunda doğrudan rol oynarlar.
Amerikanlaşma ya da AB’ leşme sürecinin böylece alt yapısı başka ülkelerde oluşturulmuş olur.
Bu bağlamda Karabük’ün en büyük sorunu ortak duygu ve hareket noktasına sahip olamamaktır.
Temel açmazı ortaya çıkaran durum başlangıçta Karabük’te oluşan sosyal sınıfların durumuyla ilişkindir.
Başka bir anlatımla,
Karabük’ün oluşumu ve gelişimi aşamasında;
-Bürokratların,
-Teknotratların.
-İşçilerin,
-Tüccarların,
-Esnafların,
-Halkın(mahalle birimi olarak ortaya çıkan küme örgütlenmesi) katılımcı olmayan durağan yönü sosyal açmazın en önemli sebebidir.
Sosyolojik açıdan kulüpçülük geleneği de diyebilirsiniz buna…
Farklı mekanlarda kast anlayışı içinde kimliklerin ortaya çıkması da denilebilir buna…
Birinin diğerini ötekileştirmesi , ilişkisini kesmesi ve küçük görmesi günümüz Karabük’üne çok büyük aşılması güç sorunlar bırakmıştır.
Bu güçlüğün en önemlisi ortak aklı harekete geçirememe durumudur.
Ne kadar ortak akıl toplantıları yapılsa da geçmişten gelen alışkanlarla bir sonuç alınamamaktadır.
Karabüklüler olarak bizler bu sorunu halletmek durumundayız.
Yoksa bu hastalık bize gelecekte önümüze çok büyük açmazlar çıkaracaktır.