Erken seçim atmosferi Karabük’te bir iş kolunda canlılık yarattı.
Gelecekçilik bugünlerde moda oldu.
Kim kazanır?
Kim çok yüksek oy alır?
Kim rakipleri ezer geçer?
Hangi parti oyları süpürür?
Hangi parti dip yapar?
Hangi partinin adayının siyasi yaşamı bu seçimle sona erer?
Doğrusunu sorarsanız bu soruların hiçbiri beni ilgilendirmiyor?
Neden?
Öyküye göre;
Adamın birinin çocuğu olmuyormuş…
Allaha gece gündüz dua etmiş…
Rabbim herkes gibi bana da bir çocuk ver.
Adamın duası kabul olmuş.
Allah nur topu gibi bir çocuk vermiş.
Adam çocuğum oldu diye etrafını görmez olmuş…
Yıllar geçmiş adamı yine üzgün görmüşler…
Sormuşlar…
Ne oldu?
Adam sıkıla mıkıla yaşlı gözlerle ne olsun be kardeşim çocuk hayırsız çıktı demiş.
Kıssadan hisse…
Allah hayırlısını versin…
Hep öyle demez miyiz?
Tartışılması gereken husus seçilecek kişinin Karabük’e ne vereceğidir…
Yoksa o ya da bu parti şu kadar oy almış ne önemi var bunun….
Önemli olan hizmet….
Vatandaşın ihtiyaçlarının karşılanması.
Karabük’ün vizyonunun ve çehresinin değişmesi.
Hiç kimse kusura bakmasın.
Adam reklam yapacağım diye ben onun burada simsarlığını yapamam.
Ben sözlerin eyleme geçirilme derecesine bakarım.
Seçmen olarak bize düşen kim ne söz verdiyse onun takipçisi olmak.
Hizmet istiyorsak halk olarak bilinçli olmak zorundayız.
Bizim seçmenlerin tek kusuru bu sorgulamayı yapmamaları değil mi?
Seçiyoruz ancak denetlemiyoruz.
Ya da oy verirken kentin çıkarlarını değil kendimizinkileri ön plana çıkarıyoruz.
O zaman ne oluyor?
Kentimiz geriliyor…
Kendi içine kapanıyor.
Atılım yapamıyor.
Her açıdan sorun yaşıyor….
Siyasi parti adaylardan istirhamımız şu…
Karabük için projeleriniz nedir?
Açık seçik bir ortaya koyun.
Halka yapacaklarınızı/yapamayacaklarınızı anlatın….
Bunu yaparken popülizm yapmayın…
Kentin gerçeklerine göre hareket edin….
Bu seçimde parti değil adayların yetenekleri ve bulundukları mekanlara katkı yapıp yapmayacakları tartışılmalıdır…
Bir de şu var tabi…
Etrafı seçim dedikoduları sarmış durumda…
Sanki spor toto oynuyorlar…
Bakar mısınız…
2-0
1-1
Başka seçenek kaldı sanki.
Lütfen dereyi görmeden paçayı sıvamayalım…!