Dün yerel gazetelerimizin birisinde 3 Nisan’ı konu alan bir karşılaştırmaya tanık olduk.
Gösterime sunulan fotoğrafta 1973 ile 2016 yılları karşılaştırılıyordu.
Haberi yapan gazetecinin maksadı aşağıyukarı belliydi…
O ruhtan eser kalmadı dercesine konuya derinlik kazandırmak.
Biz de kazandıralım o zaman…!
Yerel gazeteler eskiden 3 Nisan özel sayıları çıkarırlardı…
Mesela kuruluşunun 71.yılında gazeteci Nimet Soylu’nun büyük gayretleriyle Karabük Haber’in çıkardığı özel ek….
Benim köşe yazarlığını yaptığım Bölgenin Sesi’nde Metin Kaya’nın çıkardığı 76.yıl özel eki…
Bundan önceki yıllarda gazeteci rahmetli Doğan Gürel ağbimizin Gün Ajans gazetesi özel 3 Nisan ekleri…
Karabük Postası ve Yenikarabük gazetelerinin çıkardığı arşivimde sakladığım 3 Nisan özel ekleri…
Şimdi ruhu arama adına soruyorum…
79.yılında hangi yerel gazetemiz 3 Nisan için özel bir çalışma yaptı ve bunu kamuoyu ile paylaştı.
3 Nisan kutlamalarında topu sadece KARDEMİR ve Karabük Valiliğine atıp stadyumda maç seyreder gibi şekle girip Erman Hoca gibi yorum yapmak garip bir durum oluşturuyor.
Gazeteci yazar rahmetli Mustafa Yanık yazmış olduğu 3 Nisan Marşında ne diyordu…
Okuyalım ve kendimizi gelelim…
“3 Nisan ,3 Nisan ,3 Nisan Bizim.
Karabük ,Karabük, Karabük Bizim”
Gerçek olan durum bu…
Karabük bizim…
Karabük’te bir tuhaflık varsa bunda benimde payım var.
Övünülmesi gereken hususiyet ne….
Dünkü yazılarımın birinde ,gazeteci yazar Engin Ardıç’a atıfta bulunarak değindiğim gibi “göçebe olan Türkler şehir kurar mı,kuramaz mı?”
Kurar kardeşim…
Türkiye Selçukluları Sultanı Alaaddin Keykubat’ın Alaiye’yi (Alanya) kurduğu gibi
Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin sıfırdan Karabük’ü inşa ettiği gibi…
Olay bu…
Olay sadece bununla kalsa iyi….
Kurulan fabrika oluşturduğu sosyal ve kültürel donatılarla aynı zamanda köylü olan bizleri şehirli yapıyor….
Yani resmen eğitiyor….
Kurduğu okullarla da öğretiyor aynı zamanda….
2016’ya bakarak şimdi ne diyorsun…
“ O ruhtan eser kalmadı”….
Çok güzel diyorsun da bunun nedenini söylemiyorsun!
Ah bir söyleyiversen ne minnete geçecek ama…!
