Karabük…
Sürekli başkalaşım içinde olan bir kent.
Ekonomik gücünün zayıflamasına paralel olarak endüstri kimliğinden uzaklaşmış bir mekan görüntüsü sergileyen yerleşme merkezi.
Gerçekten öyle.

Dünya yerinde durmuyor.
Her şey sürekli değişim içinde.
Bu noktada , geçmişe bakarak nostalji yapmanın anlamı ne olabilir.?
Sanki tarih dersinde başarılarla övünen bir nesli yad eder gibi bir durum var ortada.
Garip bir duygu.
İnsan birey olarak menfaatleri icabı kendi çıkarlarını gözetebilir.
Ama göz göre göre de tarihe mal olmuş gerçekleri yok sayamaz.
Bu anlamda ben Karabük’te görev yapan herkesin tarihsel sorumluluk taşıdığına inananlardanım…
Çünkü Karabük’te bize ait birçok değer var.
Bu kentte tarihi yapanda ona katkı veren de bizleriz.
O nedenle Karabük’ün sorunu, bizim durumumuzu anlatır.
“Bana ne deme” hakkına sahip değilsinizdir.
Çünkü görüntüdeki topluluk bizleriz.
Kent adına ortada ne varsa onun sevinç ve üzüntüleri bizden bir parça.
O nedenle umursamazlık edemeyiz.
Bu kentin kaderi bizden sorulur dediğinizde işler değişir.
Bu söylemin bağlayıcılığı vardır.
Sorumluluğu vardır.
Gündelik politikaları aşan,partiler üstü bir yönü vardır.
Çünkü burada tartıştığınız kent, kökleri geçmişte olan bir kent değildir.
Gücü ve kuvveti/kudreti kendisidir.
Onun ne aldatılmaya ne de savsaklanmaya tahammülü vardır.
Bu bakımdan işin boyutu ciddidir.
Aldatmak ve aldatılmak…
Belki siyasetçiler için bu sözcüklerin kendi adına bir anlamı olmayabilir.
Ancak sorunlara çözüm arayan çaresiz halk için büyük anlam taşır.

Halk Karabük’te birçok konuda beklenti içinde.
Yaşam iyiden iyiye zorlaşıyor.
Siyaset bu zorluğu aşacak güçte değil.
Sürekli değiştirilen gündem bunun güçlü bir kanıtını oluşturuyor.
Yani esastan uzaklaşılıyor.
İşsizlik giderek gidiyor.
Herkes güvenli gördüğü devlet kapısında iş/aş arıyor.
Özel sektör taşeron işçi çalıştırmada ısrar ediyor.
Kaliteli elaman bulmakta güçleşiyor.
Nitelikli insan yetiştirme düzenimizde müthiş aksaklıklar var.
Her an kapının önüne konulma korkusu…
Ah bir de maaşını doğru dürüst alabilse….
Biçarelik her yeri kaplamış…
Siyaset umut olmaktan çıkmış…
Vatandaş sorunların çözümüne çare olacak bir kapı arıyor…!