Biz de bir laf vardır bilirsiniz…
Perşembenin gelişi Çarşambadan bellidir diye.
Aynen öyle oldu.
Dün akşam açıklanan tedbirlerle gelinen nokta bizleri fazla şaşırtmadı.
Yaz aylarını yapışık siyam ikizleri gibi geçiren birileri kurallara aykırı yaşamanın bedelini şimdi kısıtlanan sosyal yaşamları ile bizleri de dahil ederek ödemeye hazırlanıyor.
İyi de kurallara uygun hareket edenlerin suçu ne?

TV’lerde halk ile konu ile yapılan röportajlarda hep şunu işittik:
Bize bir şey olmaz.
Müslüman olana virüs bir şey yapamaz.
Koronavirüs bir uydurmacadan başka bir şey değil.
Yaşananlar bu virüsün şaka olmadığını sahici olduğunu herhalde kanıtlamıştır.
Gerçekten insanlarımıza bir şeyler olmuş.
Maskeyi yasaların zorlaması olmasa hiç takmayacak.
Onun sağlığını koruduğunun farkında değil.
Maske onun bir süs aracı.
Polis korkusuyla taktığı bir nesne adeta….
Gerçekten…
İşin umursamazlık boyutu psikolojik olarak araştırılmaya değer.
Okumuş bildiğiniz insanlarda bile bu boş vermişliği görünce hayretler içinde kalıyor insan.
Görünen o ki…
Her şeyden önce biz birey olarak öncelikle saygı kavramını bir yerlerde yitirmişiz.
Kendimize olanı da…
Bu nedenle…
Üzüntümüz çok büyük.
Toplum olarak bu noktalara gelmemeliydik.
Her halde bundan sonra da dizlerimizi birbirine vuracak halimiz yok.
Bir musibet bin nasihatten hayırlıdır sözün söylendiği yerdeyiz.
Görünen o ki….
Başımıza ne gelecekse çekeceğiz.
Ancak Allah insana aklı niye verdi sorusu bu noktada çok önem kazanıyor.
Ama bunu aklını bir türlü kullanamayanlara sormanın da bu noktada bir anlamı kalmıyor.
Koronavirüs sonunda hepimizi esir aldı.
Maskesiz, mesafesiz kurallara aykırı davrananlar artık kına yapabilirler…!