Anlamsız kırılmalar bütünlüğü bozar.
Kaos insanları birbirine düşürür.
İnsanlar geleceklerini karartır.
Ne kadar kötü bir yazı başlangıcı değil mi?
Günümüzde olup biteni anlama gayreti bize böyle düşündürmeye yöneltti.
Evet…
Anlamsız kırılmalar gerçekten bütünlüğü bozar.
Bütün bozulması parçalara ayrılmasıdır.
Postmodernite denen şey budur.
İnsanlık moderniteden post-moderniteye geçmeye hazırlanıyor.
Artık eldeki vazo işe yaramıyor.
O zaman ne yapmak lazım.?
Vazoyu yere atıp parçalamak ve onun anılarından kurtulmak.
Bütün mesele bu işte.
Günümüzde yaşanan karışıklıkların esas açıklaması…
Arap Baharı denen süreç…
Ortadoğu’da yaşanan kaos…
Büyük Ortadoğu projesi ve yeniden yapılandırma…
Post-modernitenin yol açtığı tarihsel sürecin okunmasından başka bir şey değildir.
Biz bu coğrafyada istisna olmak durumundayız.
Kendimizi yeniden değişen şartlara uygun hale getirerek bunu başarabiliriz.
Yaşama dair umutlar azalmışken olumlu düşüncelerle bu kaostan kendimizi kurtarabiliriz.
Ancak bu noktada ortaya konabilecek sağlam bir iradenin sahibi ve yürütücüsü olabilmek gerek…
Ve bu iradeyi yaşam adına zenginleştirmeye çalışmaya gayret etmek gerek.
Bu tabir yerindeyse…
Açık denizlere yelken açmak gibi bir şey….!
O nedenle etrafa baktığımızda güzel şeyler görmek istememizin nedeni bu olmalı…
İyi ve güzel şeylerin içinde hayat bulmak.
O’na tutunmaya çalışmak.
İnsan yaratılmış varlıkların en güzel olanıdır.
Bu nedenle….
Kavga ;insana ve insanlığa yakışmayan bir hususiyettir.
İnsan olamamanın ilk halini anlatır.
İnsanlık sevgi ürettikçe kimlik kazanır.
Kavga ettikçe kendine yabancılaşır.
Kavga;
Vahşettir.
Barbarlıktır.
Vandallıktır.
Savaş insanlık düşmanı bir eylemidir.
Izdıraptır.
Uygarlıkların ve kültürlerin yok edilmesidir.
Birinci ve İkinci Dünya Savaşlarındaki insan kayıpları ve sakatlıklar bu açıdan önemli tecrübelerdir.
Ne demek mi istiyoruz.?
İnsanlar bütün yaşanan olumsuzluklardan ders almalıdır.
Kavga ve savaşla bir yere varmak mümkün değildir…
Evet savaş birçok teknolojik buluşa imza atılmasına vesile olmuştur ama….
Ama insanlık bunun bedelini çok ağır ödemiştir.
Bakınız…
Endüstriyel devrimler sayesinde dünya küçüldü…
Ama aynı zamanda buluşlar yüzünden de yaşlandı.
Doğa kimliğini kaybetmek üzere…
Ne zaman yağmur yağar ne zaman hava soğur şimdi kimse bilemiyor.
Dünyayı garip duruma düşüren bir gelişme var.
Küresel iklim krizi insanları ciddi bir biçimde tehdit ediyor.
Günümüzde bilinmeyen yeni hastalıklar ortaya çıkıyor.
Ve insanları günlerce yatağa bağımlı kılıyor.
Doğal ortamların yok edilmesinin hastalık yapan virüslerin çoğalmasına yol açtığı ortada.
Her şeyden önce geleceği ;yeni doğanlar/doğacak olanlar için düşünmek zorundayız.
Bir reklamda söylendiği gibi…
“Gelecekte bir gün gelecektir.”
Evet…
O zaman…
İnsanlık, kendi çıkarları için yok ettiği bu doğayı her yerde arar olacak.
Dahası…
Her arayışta “ah/vah” çekecek.
Ama iş işten çoktan geçmiş olacak.