KARABÜK – Safranbolu’da, tarihi Kız Teknik ve Meslek Lisesi’nin yanındaki ek binanın yıkım işlemleri başladı.

Safranbolulu hayırsever iş insanı Şefik Yılmaz Dizdar ve Karabük İl Milli Eğitim Müdürlüğü işbirliğinde gerçekleştirilen bu çalışma, tarihi yapının korunup yaşatılmasına yönelik önemli bir adım olarak değerlendiriliyor.

Safranbolu’nun UNESCO Dünya Mirası Listesi’nde yer alan önemli tarihi yapılarından biri olan Kız Teknik ve Meslek Lisesi, bu projeyle birlikte hem korunacak hem de yaşatılacak.

Yıkım çalışmaları sırasında bölgedeki tarihi yapının korunmasına özen gösterileceği ve herhangi bir olumsuzlukla karşılaşılmaması için çevredeki alanın güvenli bir şekilde düzenleneceği ifade edildi. Böylece Safranbolu, tarihi bir değerini daha yaşatmayı ve mimari cazibesini koruyarak artırmayı hedefliyor.

Hayata geçirilecek bu proje ile tarihi mirası koruma ve tanıtma konusunda önemli bir adım atıyor. Tarihi Kız Teknik ve Meslek Lisesi’ne işlevsellik kazandırılması kent sakinleri tarafından takdirle karşılanıyor. Ek binanın yapımında kat kotları sabit tutularak tarihi binaya eşdeğer ve bitişik yapıldığı ancak betonarme binanın kullanılamaz hale gelen eklentilerinin kaldırılacağı, böylece tarihi binanın özgün haline dönüştürülerek korunacağı öğrenildi. Binanın tarihi ile ilgili yazılı kaynak taramasında şu bilgilere erişildi.

1970-80 yılları arasında Safranbolu’da avukatlık ve iki dönem Belediye Başkanlığı yapan Kızıltan Ulukavak, “Söyleşi” adlı yazısında tarihi lise binasının ortaokul olduğu dönemler ile ilgili olarak şu bilgilere yer veriyor. Ulukavak: “Bağlar Köyiçi Kurtuluş Meydanı’nda, eskiden “Ciğer tarlası” denilen yerdeki okulun (halen Kız Meslek Lisesi) 1921 yılında İdadi olduğu, orada okuyan Safranbolulu ünlü folklor üstadı Sadi Yaver ATAMAN’dan öğrenilmektedir. Ancak Safranbolu idadisi ve hatta rüştiyesi, Osmanlı döneminden Cumhuriyet’e kalan öğretim kurumlarından değillerdir. Osmanlı döneminde rüştiye ve idadi okulları bulunan Safranbolu gibi bir kentin, Cumhuriyet döneminde eğitim ve öğretimin yeniden düzenlenmesi ve örgütlenmesi çalışmaları sonunda, ilkokul üstü öğrenim veren okullardan yoksun kalması, hiç kuşkusuz Safranbolu ve Safranbolulular için talihsizliktir. Ayrıca Safranbolu’da yokken, Bartın’ın 1930’lu yıllardan beri ortaokulu olması ilginçtir. Safranbolu Ortaokulu 1949-1950 öğrenim yılında ortaokula yeni başlayanlarla birlikte üç sınıflı oldu ve 1950 yılında ilk mezunlarını verdi. Safranbolu Ortaokulu’nun bir tarihsel değer olan ahşap binasına, 1950’li yılların sonlarında, bu binaya hiç yakışmayan betonarme bir ilave yapıldı. İleriki yıllarda Safranbolu’da lise öğrenimine de aynı binada başlandı. Daha sonraki yıllar Lise, Dedeoğlu Camisi yanındaki binalara taşındı. 1950’lerde Ortaokul, Safranbolu’da en önemli öğretim kurumuyken, ilerleyen yıllarda, genel lise dışında, Ticaret Lisesi, Pratik Sanat Okulu, İmam Hatip Lisesi, Sağlık Lisesi, Anadolu Lisesi gibi Safranbolu’da çok sayıda orta öğretim kurumları açıldı. Ortaokul binamız, ortaokul ve liseden sonra “Kız Meslek Lisesi” oldu. Yakın zamanda da Kız Meslek Lisesi’nin adının, “Cemil Meriç Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi” olarak değiştiğini, duvarına asılan tabeladan öğrendim. Bunun gerekçesini araştırırken 23.05.2014 tarihli Safranbolu Ekspres Gazetesi’nde, Milli Eğitim Bakanlığı genelgesiyle tüm meslek liselerinin adının “Meslek Teknik ve Anadolu Lisesi” olarak değiştiği ve bu isimlerin önüne karışıklık olmasın diye önemli kişilerin isimlerinin yerleştirildiği haberini okudum. Gazete “Cemil Meriç” isminin bu okula hangi sebeple verildiğini ve bu kişinin Safranbolu’yla ne ilgisinin olduğunu soruyordu. Ben de soruyorum. Tüm Safranbolu soruyor. Bana “bu Cemil Meriç de kim” diye soran bir çok kişiye, daha önce solcu iken, 1970’lerde hidayete erip, sağa yönelen, sağ düşüncenin ideologlarından biridir diye yanıt veriyorum. Hangi amaca yönelik olursa olsun; Safranbolu’daki bir liseye, Safranboluluların tanımadığı bir kişinin adını vermek, Safranbolu halkına karşı en hafif deyimiyle saygısızlıktır.” ifadeleri bulunuyor.