Karabük’te sosyal hayatın dinamikliği ve canlılığı ile ilgili olarak neler söylenebilir.
Böyle bir soruyu yanıtlamakta zorluk çektiğimizin farkındayız.
Neden acaba?…
Gündüz olunca araba ve insan trafiğinden darlık çeken ana caddelerde akşamın kararmasıyla birlikte tabir yerindeyse ,neredeyse in cin top oynuyor.
Akşam sinemadan çıkan insanlar,caddelerin sessizliğinde ıssızlığın ürküntüsü ile yol üzerinde tedirgin bir biçimde yürümek zorunda kalıyor.
Gündüz ile gece arasında bu kadar fark herhalde çöllerde olur diye düşünüyoruz…
Bir başka anormal durumda;
Karabük’ün ileriye dönük olarak tasarımlamadan yapılan caddelerin insanların ihtiyacına cevap verememesi…
Bu durum kentte var olan bizlerin yaşam kalitesini sekteye uğratıyor.
Kentte sanki bir şeylerin sıkıntısı yaşanıyor.
Dışarıdan gelen herkes gezilip görülecek,vakit geçirilecek yerleri soruyor.
Gerçek şu ki;kentte yaşamın bu denli zor gerçekleşiyor olması hiç de kabul edilebilir bir durum değil…
O nedenle de;insanların kaynaşması ve bilgi alışverişi bir türlü gerçekleşmiyor.
Deyim yerinde ise burada bizler birbirimizden habersiz yaşamak zorunda kalıyoruz.
Böyle bir ahvalde kente yönelik sorunların tespiti güçleşiyor.
Kentte yaşama dair bir kültürel gelişme olmuyor.
Dumura uğramış sosyal hayat bir türlü kendi kabuğunu kıramıyor.
Fiziki yapı,sosyalleşmemizi engelliyor.
İyi ama bu durumda ne yapmak gerekir.?…
Dikkati çeken asıl mesele şudur:
Bizler acaba ölmeden bu kentin ana caddelerinde gece gezen insanlar görebilecek miyiz?
Sahiden görebilecek miyiz?
Acaba Karabük böyle bir mutluluğu yaşayabilir mi?
Gelecek bilimciler bile Karabük açısından böyle bir soruya yanıt verirken zorlanacaklardır.
Karabük’ün sosyal ihtiyaçlarına cevap verecek,yapısına dinamizm kazandıracak iki yaşam alanı var.
Bunlardan biri,Ankara caddesi’ne bitişik demiryolu mevki…ki,Karabük’ün kuruluş hatası olarak DDY arazisi olarak kullanılan Arıcak vadisi.
Diğeri de 100 Evler alanı.
100 Evlerin yıkılması ile edilen kent meydanı bekleneni veremedi.
Karabük’ün ihtiyacını karşılayamadı.
Tabi bu durum kent meydanını Karabük’e kazandıranları mesul duruma düşürmez.
Karabük’ün kendi kuruluşundaki fiziki,mekan bahtsızlığında aranmalı bu talihsizlik.
Karabük bilindiği gibi Türkiye’nin ilk ağır sanayi kenti.
Kentin kuruluşunda bir meydanın düşünülmemiş olması büyük talihsizlik.
Kente daha sonra bir meydan kazandırılmaya çalışılması yamalı bohça gibi bir durum yaratmış durumda.
Demek ki bazı şeyleri baştan düşünmek gerekiyor.
Sonradan yapılan çakma işler organik olmadıkları için bütünlük içinde türdeş bir yapı oluşturamıyorlar.
Şimdi bütün arzumuz kente yaşam alanlarının kazandırılmasıdır.
Birlikte oturulabilecek sosyal alanların inşa edilmesi en büyük hasretimizdir.
Geceleri Hürriyet caddesinin zifiri yalnızlığını yok edebilecek,Karabük’e canlılık kazandıracak mekanları ortaya çıkarmak.
Bu ihtiyaç her geçen gün daha da artmaktadır.
Öyle değil mi.?