Karabük’ün Belleği ve Tarihi.
Rahmetli Mustafa Yanık’ın Batı Karadeniz Ekspres gazetesinde 6 Ocak 2010 yayımladığı yazı dizisinin başlığıdır.
Karabük sevdalılarının mutlaka okuması gereken 12 sayı süren bellek okuma olayıdır.
Rahmetli Mustafa Yanık burada sahipsiz bir kentin belleğini nasıl kaybettiğinin öyküsünü anlatıyor.
Karabük kenti kurulalı 78 yıl olmuş.
Neredeyse 1 asıra yaklaşıyor…
Yakın tarihimizin çağdaşlaşma öyküsünün en büyük laboratuvarı konumunda bir kent var karşımızda.
Yani diğer kentler açısından örnek alınması gereken bir niteliği göze çarpıyor.
Cumhuriyetin bize armağan ettiği kent;Yenişehir ve Yüzevler.
Karabük şehri 1942 den itibaren bu yapıların etrafında hızla büyümeye başlamış.
Kimi ormanı kesmiş çadır kurmuş ,kimi dere yatağına ev yapmış.
Kimi heyelan falan demeden gecekonduyu kondurmuş.
Kent kısa zamanda arsa spekülasyonlarına konu olmuş ve açık gözler tarafından çarpık kentleşmeye kurban edilmiş.
Elinize geçti mi bilmiyorum ama rahmetli Belediye eski milletvekili ve başkanlarımızdan Dr.Necmettin Şeyhoğlu’nun,”Seçim Dönemimin Hesabını Veriyorum” adlı bröşürü(1973) bu hususta başvurulması gereken önemli bir kaynaktır.
Broşürde; arsa spekülatörlerinin imar izni vermiyor diye belediye başkanına nasıl hasmane tutum sergileyen yeni türedi sınıfın belediye başkanını nasıl yenilgiye uğrattıklarının hazin anlatımı vardır.
Bu arada Karabük Belediye meclis tutanaklarını incelediniz mi bilmiyorum.
Bu tutanakların 2005 yılına kadar olan kısmı benim arşivimde var.
Cumhuriyet Kenti Karabük adlı kitabı hazırlarken Belediye eski Başkanlarından sayın Hüseyin Erer’in izniyle fotokopilerini çektirmiştim.
Bence Karabük’ün yakın tarihini bu belgelerden izlemekte yarar var.
Bu tutanakların en eskisi 1968 yılına ait.
O zamanın Belediye Başkanı Kemal Güneş.
Karabük’ün yakın tarihinin derinden incelenmesine olanak sağlayacak bu tutanakların en önemli özelliği;meclis üyelerinin bir konu ile ilgili geçmişe yönelik çok önemli bilgiler vermeleri,açıklamalar yapmaları.
Belediye Meclis tutanakları bu kentin güncesi ve bana göre en önemli kaynağıdır.
Kentte yaşayanların felsefesini anlamanın en önemli anahtarı bu belgeler.
Hangi mahalle ne zaman kurulmuş.
O mahallenin kuruluşunda kimler rol oynamış.
Halk ile belediye arasında ne gibi sorunlar yaşanmış.
Sorunlar karşısında kim ne demiş.?
Ne dememiş?
Bu açıdan fevkalade bir kaynak.
Sözü nereye getirmek istiyorum.
Karabük günümüzde büyük bir dönüşüm yaşıyor.
Betonlaşma onun kent olma özelliğini elinden alıyor.
Kent belleğine hafızasına saygı gösteren yok.
Eski ile yeni arasında bir kopukluk var.
Hem de ileri boyutta…
İnsanların hafızalarında yer etmiş yapılar simgeler yok ediliyor.
Hiç kimsenin sesi çıkmıyor.
Tarih süreklilikten yanadır.
Kopukluğu sevmez.
Devamlılık tarihte bir “ilke”dir.
Neden?
Çocuğu ana ve babasından ayırırsanız ne olur?
Sevgisiz büyür.
Merhametini kaybeder.
Taşlaşır…
Bakın Karabük’e…
O’ da betonlaşmıyor mu?
Anasız ve Babasız büyüyen çocuktan ne farkı var?
