Sosyal Bilimlerin esas görevi ; bizlere olup biten hakkında veri sunma ve bunları anlamamıza olanak sağlamaktır.
Evet…
Herkes bu verilerden hareket ederek bir yön belirlemeye çalışır.
Ancak…
Farklı doğrulara ulaşır.
Ama her zaman bu doğruların gerçek olup olmadığı sorgulanır.
Gerçeği bilmek/anlamak her zaman sorunludur.
Bu nedenledir ki tarihte olup bitenleri hiç kimse tam anlamıyla bilemez.
Çünkü insan davranışının tek bir yorumu yoktur.
Toplumunda öyle…
Tarihçi olmam dolayısıyla her olayı değerlendirirken farklı pencerelerden bakmaya hem önem göstermişimidir.
Tek pencereden baktığınızda hep aynı yeri görürsünüz.
Farklı pencereler insana bakış genişliği sağlar.
Bunun neden söylüyorum.
21.yüzyıl farklı bir yüzyıl.
O nedenle…
Olup biteni kavrama noktasında farklı bakış açılarına ihtiyaç var.
20.yüzyılın kavramları, bulunduğumuz ortamı anlama hususunda bizlere yeterli gelmiyor.
Küreselleşme kuramı çerçevesinde olayları anlamaya çalıştığınızda işin şekli birdenbire değişiveriyor.
Devletler ve onların yönettikleri kütleler bir arayış içinde.
Ayakta kalmanın ve yaşamanın hesabını yapıyorlar.
Bu bir önceki yüzyılda da böyleydi.
Bir sonraki yüzyılda da öyle olacak.
Mutlu olmak istiyorsak,tarihin nesnesi olmaktan kaçınmamız gerekiyor.
Bunu başarmanın yolu da tarih önünde olup biteni çok iyi analiz edip anlamaktan geçiyor.
Tabi bu öyle kolay bir şey değil.
Önce ülkedeki insanların mutlu olması şartı.
Bu mutluluğun tabanla buluşması olmazsa olmazlardan.
Yani…
Her şey insanların durumu ile ilgili gelişmeleri konu alıyor.
Bakın Ortadoğu’ya…
İnsanlar ne kadar mutlu.?
Demek ki insanların huzursuzluğu yönetimlere rahatsızlık veriyor.
Enformasyon toplumunda siyaseti sivil inisiyatif grupları yönlendiriyor.
Ve siyasal yapılara diretiyor.
Siyaset buna yanıt veremediğinde insanlarla yönetimlerin arası giderek anlaşılmaz bir hal alıyor.
“Meydanlar” bu bakımdan önemli.
21.yüzyıl siyasetinin şekillenmesinde önemli rol oynuyor.
Teknolojik devrim/iletişim araçları meydanları sivil toplumculuk adına önemli kılıyor.
Dinamikleştiriyor.
Bunu göz ardı ederek siyaset üretmek boşuna kürek çekmek gibi bir şey…
Taşra tipi siyaset artık prim yapmıyor.
Bu usulde siyaseten kavga edenler sadece kendilerini yıpratıyor.
Çünkü toplum kabadayı siyasetine prim vermiyor.
Sloganlar da “hepimiz şuyuz ya da buyuz” seslerinin duyulma nedeni bu…!
Yani…
İnsanlar arayış içinde…
Neyi mi arıyorlar.?
Mutlu bir geleceği…
İnsan durup dururken neden mülteci olur ki…
Ya da bu uğurda ölmeyi yeğler ki…
Kaybedeceği bir şey olmadığı için tabi…