Karabük’ün dertleri gün geçtikçe artıyor. İyi haberler yok mu.? Elbette var. Karabük Üniversitesi yüz güldürmeye devam ediyor. Keza KARDEMİR büyük üretim patlaması yapmaya hazırlanıyor. Küresel bir şirket olma yolunda hızla ilerliyor. Elektrik santrali Kok fabrikası 5.yüksek fırın… Ve 3 milyon ton/yıl üretime konu olma. Hummalı bir çalışmanın olduğu bir gerçek. O’nun dışında… Elde refah adına somut bir gelişme yok. İl bütününde aşağı yukarı 20 bin kişi geçim standartlarının altında yaşam mücadelesi veriyor. Büyük bir kesim elinde bulundurduğu 10 değişik kredi kartı ile günü kurtarma telaşı içinde. Geçim derdi ve buna bağlı olarak nahoş olaylar silsilesi bir türlü dur/durak bilmiyor. En önemlisi… Genç bir nesli heba etmek üzereyiz. Gelecekten umutlarını kesmiş gibiler. Baba parası harcamaya devam ediyorlar. Bir de tezat gibi görünse de SGK’ya prim ödüyorlar Bir işe girip emekli olma umutlarını tamamen yitirmişler. Öyle bir şey yok mu? OECD raporlarına bir göz atın. Okumuş işsizlerde Türkiye atbaşı önde gidiyor. Şimdi burada konuyu bize dönük hale getirerek soralım. Sahi Karabük’ün derdi ne? Eski günleri yakalamak mı? O’nu bir kalemde geç. Temiz havaya kavuşmak mı? O’nu bir ömür boyu unut. Hastanelerdeki izdihamı azaltmak mı? O taraflara hiç uğrama. Cadde ve sokakları temiz görme mi? Böyle bir şeyi hiç düşünme… Kredi kartsız yaşama geçip lüzumsuz borçlanmaların önüne geçme.? O’nu hiç sorma… Hadrianapolis antik kentini turizme kazandırmak mı? Hayal bile etme…. Kente yaşam müzesi kurmak mı? O’nu hiç gündeme getirme Sahi bizim derdimiz ne? Hep şikayet etmek mi? Hayır,dertleri en aza inmiş Karabük’ü düşlemek Hem de seçime gidilen şu süreçte… Hiç olacak iş mi? Ama sen gidip oyunu kullan…. Belki bunlar da birgün gerçekleşir diye hayal kur… Olur mu?