Bu kentte yaşayanların temel sorunlarından birisi nedir? Şöyle tarihsel süreç içinde bir düşünün bakalım… Ben söyleyeyim. Kenti şekillendirecek ve geleceğini kurtaracak iradeye sahip olmamak. Yani… Kente sahip çıkmamak ya da bu konuda gerekli özveriyi gösterememek… Gözümüzde her nesnenin meta olarak bir değeri var… O meta elimizde azalmaya başlayınca yenisini üretme noktasında yeni düşünceler üretemiyoruz… Üretmiş olduğumuz düşünceleri birbirimizle paylaşamıyoruz… Daha doğrusu bu konuda bir araya gelemiyoruz… Bir araya geldiğimizde ben yaptım sen yaptın kavgasıyla işleri sürüncemede bırakıyoruz… İşleri bir türlü toparlayamıyoruz. Feodal cephelerden birbirimize saldırıyoruz. İş bitirme noktasında enerjimizi verimli kullanmıyoruz. Bu noktada daha neleri sayalım… Öyle değil mi? Gerçekten Karabük’ün bir fikir platformuna ihtiyacı var… Var olan platformları da sorumluluk almaya davet etmemiz gerekiyor. Yani mesele şu… Taşın altına elini sokabilecek kimselere ihtiyaç var. Neden var? Değişik düşüncelerin ortaya çıkması ve tartışılması için… Neden var? Toplumsal kaynaşma,dayanışma ve birlikteliğin sağlanması için var. Neden var? Ortak aklın devreye sokulması için var… Karabük dışarıdan yatırımcı arayan kent durumunda… Elin adamı kendi memleketi dururken olanakları sınırlı bir yere neden yatırım yapsın… Siz olsaydınız yapar mıydınız? O halde Karabük’ün geleceğini tartışırken durumumuzu iyi tahlil etmekte yarar var. Öncelikle yatırım heyecanının meşalesini kendi içimizde alevlendirmeliyiz… Kendi öz sermayemize ve kendi yatırımcımıza güvenmeliyiz… Karabük kendine ait sermayeyi yatırıma dönüştürerek ve bu kentin önünü açarak,iş ve istihdam alanları sağlayarak çevresini mutlu kılabilir. Medikar bunun için iyi bir örnek değil mi? Yaklaşık 400 kişiye istihdam sağlıyor. Karabük’te sağlık sorunlarının yerinde çözümlenmesinde önemli bir hizmeti ifa etmeye başladı. Medikar ;Karabük’te devletçi ekonominin terk edildiğinin en büyük nişanesi olan büyük bir yatırımdır. Bu durum bir araya gelip yatırım yapılabileceğinin çok güzel bir kanıtı olmuştur. Ortak akla böyle durumlarda çok büyük ihtiyaç var. Ben biliyorum değil biz başarırızın neler yapabileceğinin güzel bir örneği… He zaman söyleriz. Bir elin nesi var… İki elin sesi var. Karabük’ün bugüne kadar meselelerini çözümleyememesinde bu durumun büyük rolü olmuştur. Hele hele bazı kişilerin atandığı makamlardan medet umarak iş takibi yapmaya çalışması ve etrafını memnun etme çabası nefret uyandırmıştır. O nedenle biz kendimize bakalım. Meşaleyi kendi ateşimizle yakmayı öğrenelim. Yakmak yetmez… Bir de onu havaya kaldırarak tutmayı öğrenmek gerek. Neden mi? Etraf iyi aydınlansın,gerçekler görülsün diye…!