Demokrasi /demokrasi diyoruz ama biz özünde demokrat mıyız? Önce işe buradan başlayalım… Hangimiz demokratız.? Öğretilmiş doğruları gerçek olarak kabul eden bir yapıda demokrat olmak beyhude bir tutum olur. Farklı olana tahammül etmek? Başkalarının düşüncelerine saygılı olmak. Meşveret geleneğini unutmadan hareket etmek. Tekil olmamak Demokrat olmanın kriterleri bunlar. Bunları dikkate aldığımızda ve kendimizi sorguladığımızda karşımıza çıkan gerçek nedir? Kriterler bize uygun mu? Kesinlikle hayır.! Birkere kavga etmeyi çok seviyoruz. Birbirimizle uğraşmayı yaşam biçimi haline dönüştürmüşüz. Böyle bir şey olabilir mi? Demokratım diyen insan böyle bir tutum sergileyebilir mi? Neyimiz eksik… Demokratik bilinç tabii ki Evet demokratik bilinç yoksunluğu en önemli sorunumuz.! Neden böyleyiz.? Çünkü yetişme/yetiştirilme düzenimizde demokrasi yok. Aile yapımızda,okullarımızda böyle bir alışkanlık bize kazandırılmamış. Asker disiplini ile yetiştirilmişiz Yat/kalk /emredersiniz efendim. Ya da… Gözlerimi kaparım vazifemi yaparım. Bir de büyüklerin yanında asla konuşulmaz. Ayıp olur…! Şimdi bu terbiye biçiminden demokrat bir yapıya ulaşmak mümkün müdür.? İşin siyasi yönüne bakarsanız orada da bu anlayışın etkili olduğunu görürsünüz. Türk siyasi yaşamında çok partili demokratik hayat kesin olarak 7 Ocak 1946’da Demokrat Parti’nin kurulmasıyla başladı. Demokrat Parti 14 Mayıs 1950 yılında iktidara geldi. Hangi sloganla kitleleri etkilemeyi başardı. “Artık yeter” Ne demek “artık yeter.” … “Yetti gayri kardeşim…” Biz farklılık istiyoruz … O kadar… Bizim siyasal partilerimiz seçim kazanıp bir süre sonra merkezde yer alarak kendilerini yeniden tanımlıyorlar ve geldikleri çevreye yabancılaşıyorlar. Daha doğrusu… Vatandaşı unutuyorlar.! Neden böyle oluyor diye düşündüğümüzde aklımıza insan yetiştirme düzenimiz geliyor. Bu nedenle bir türlü Demokrat kimlik kazanamıyoruz. Bu anlayış düzelir mi? Öncelikle eğitim ve öğretim sistemini yaz-boz tahtası olmaktan kurtarmamız gerekiyor. Lüzumsuz /ezberci/sıkıcı bilgilerden müfredatları arındırmak. Öğretirken hoşgörülü olmak. Baskıcı ve emredici olmamak. Yapıcı olmak. Öğrenene ve bilgiye değer vermek.! Yaşamsal/hayata dönük bilgilerle gençlerin geleceği kucaklamasını sağlamak. Demek ki işin başı eğitim… Sonra öğretim. Ondan sonrası… Tahammül etmeyi ve saygılı olabilmeyi içselleştirmek. Dahası.. Demokrat olmak…!