Karabük’te düş görmek… Eğer düşler olmasaydı yaşam yavanlaşırdı. Bizler herhalde bu denli bilimsel buluşa imza atamaz,teknolojiyi insanların hizmetine sunamazdık… Neyse!... Şöyle bir düşünün bakalım… Karabük’te düşsel yaşama kaynak oluşturabilecek gelişmeler neler olabilir? Vallahi kim ne derse desin Karabük’te düşsel bir yaşama obje oluşturabilecek bir nesne düşünemiyorum. Öyle ama o zaman bu kentte yaşama heyecanını yitirmiş olmaz mıyız? Ne dersiniz?... Yanlış mı düşünüyoruz. Düşsüz bir yaşam… Bana göre Karabük için birçok idealin yitirilmesi anlamı taşır… Kısaca ne demek mi istiyoruz?.... Sadece farklı bir bakış açısı ile Karabük’ü düşlerimizle çoğaltmak istiyoruz. Karabük’ü yeni okumalara konu yapmak amacındayız. Bu durumu zor da olsa… O’nu başarmak durumundayız. Aslında bu noktada değişik hayal kurgularına ihtiyacımız var… Ne yapıp yapıp Karabük’ü düşsel ortamda yeniden inşa etmek gerek. Bunu yapabilir miyiz? Hayal etmek… Böyle bir dünyada gezinmek… Evet… Düşlemeye başlıyorum…! “Yağışlı bir gün Ağaçlar serinliğin tadını çıkarıyor. Kiminin yaprakları çoktan dökülmüş bile. Oksijen bolluğu her yerden hissediliyor. 81 il içinde Karabük hava temizliği nedeniyle bütün haber kanallarına konu olmuş… Topraklarının %69’u ormanlarla kaplı olan bu şehir Türkiye’de konuşulmaya başlamış. Medyanın ilgisi yoğunlaştıkça yoğunlaşmış. Haddehaneler şehir dışına nakledilmiş Minibüs terminali görüntüsüyle mimarlık ödülü kazanmış. Yağmur yağdığında artık göletler oluşmuyor. Trafik sorunu halledilmiş. Kent meydanı insanlarla dolup taşmış. Gerçek bir meydan hüviyetine kavuşmuş. Yeni dostluklara mekan olmuş. Karabük çoktan film yapımcılarının gözde kenti haline gelmiş. Safranbolu bile hayretler içinde. Lüks oteller açılmış. Kent kütüphanesinde hangi kitaba ulaşmak istiyorsan hemen temin edebiliyorsun. Yer bulana aşk olsun. Üniversite öğrencileri o kadar mutlu ki…! Karabük Üniversitesi… Önemli üniversiteler arasında yerini çoktan almış.! Bilimsel rüştünü ispat etmiş. Araç çayında sandal gezileri başlamış. Hava alanı açılmış. Filyos limanı hizmete girmiş. Karabük hiterlandı diye birşey çoktan coğrafya kitaplarına geçmiş. Raylı taşımacılık başlamış. Hamzalar mevki lojistik üs olmuş. Katıatık bertaraf tesisi hizmete girmiş Kentsel dönüşüm tamamlanmış. Bir tane dahi gecekondu kalmamış. Göç alan nüfus sayesinde Karabük 3 milletvekili ile temsil edilme hakkını yeniden elde etmiş…” Devlet demir yolunda bulunan 200 dönüm arazi çamur/toz yuvası olmaktan kurtulmuş. Demir-çelik müzesi açılarak kent kimliğinin simgesi olmuş. Evet… Ne diyorduk… Düşler olmasaydı yaşam anlamsızlaşırdı. Düşsel bir Cuma günü… Her şey ne kadar farklı değil mi? İnsanların yüzü gülüyor… Mutluluk yüzlerinden okunuyor… Gerçekten… Bunu hissedebiliyor musunuz.?