Maalesef …. İnsanlarımız kendi özlerinden uzaklaştıkça iyi vatandaş olma özelliklerini bir bir kaybetmekte. Varsa yoksa çıkarlarımız… İnsanlık nerede sorusu kafalarda soru işareti bırakıyor. Faziletli olmayı ve dayanışma/faydalı olmayı düşünerek iş yapan da yok. Ne hazin bir durum…! ………………………….. Toplum olarak buralara nasıl geldik.? Bizi bu noktaya ne sürükledi. Nasıl oldu da her şey bozuldu. Toprak… Su… Hava Kirlenmeyen bir şey kalmadı. Küreselleşme her şeyi/değeri farklılaştırdı. Onlara yeni anlamlar yükledi. Kendisi ile bütünleşmeyen milli/ulusal değerleri bir bir yok etmeye başladı. Oluşturduğu yeni dünya düzenine anahtar deliğinden bakıyor. Adeta kilitin “ kendisi” olduğunu haykırıyor. ………………… Siyaset… Toplum… Ekonomi… Dahası… Ahlak… Maneviyat… Yani… Su çürüyor. Tuz kokuyor. Buz yanıyor. Var mı gerisi… Bunun sonucunda… Sevgi bağları/saygı ve hoş görü gibi kavramlar giderek toplumda önemini kaybediyor. Düşünün bir kere…! Adam camide hırsızlık yapıyor. Oğlu babasını dolandırıyor. Kardeş kardeşi bıçaklıyor. Böyle bir şey nasıl yorumlanır? Ses yok. En anlaşılmazı şu: Toplum bu olumsuzluklara neden tepki göstermez? Eğitimsizlik… Cahillik… Nemelazımcılık Vurdumduymazlık… Adına ne koyarsanız koyun. İnsanların yaşadıkları çevreye kötülük yapması ve yabancılaşmaları başka ne ile açıklanabilir.? Durum vahim.! İnsanlığın bu hali düzelir mi? Elbette düzelir… Umut kesmemek gerekir. Kendini yok etme çabasında olan insanlık bir gün kendi hatasını telafi etme çabası da gösterecektir…. Evet… Bu… Bir gün bu mutlaka olacaktır.