Dünkü yazımı okuyanlar biraz şaşırmış olabilirler. Çünkü yazımız tek başına hiçbir partinin iktidara gelemeyeceğinden bahsediyordu. Bu benim seçim öncesi bir tahminimden ibaretti. Ancak AK Parti beklenilenin aksine % 8 dolaylarında oylarını artırınca tek başına iktidarın sahibi oldu. Böyle bir sonucu kim tahmin etmiştir.? Bilemiyorum. Bildiğimiz tek bir şey varsa bu seçimlerin birçokları için bir sürpriz olduğudur. Duruma bakarak ne söyleyebiliriz? Ak Parti kurmaylarının 7 Haziran seçimlerinden sonra kurguladığı siyaset mühendisliğinin çok başarılı olduğu muhakkak. MHP ve HDP’nin oy kaybetmesine yönelik şekillendirilen seçim politikası tam anlamıyla tutmuştur. Bir de seçime katılanların oran olarak çokluğu da belirleyici bir etken olmuştur. Elde edilen sonuçlardan sonra bir değerlendirme yapmak gerekirse ne demek lazım? İşte burada herkesin fikir ileri sürmesi,kendine göre bir değerlendirme yapmasını normal karşılamak gerek. Ama şu da bir gerçek… Bu seçimlerden sonra AK Parti’nin başarısından çok muhalefetin başarısızlık durumunu tahlil etmek daha gerçekçi olur. Şu bir gerçek ki… Muhalefet partileri maalesef bir Türkiye vizyonu ortaya koyamıyorlar. Yaptıkları tek şey iktidar partisinin ortaya koyduğu vizyonu eleştirmek. Şimdi birileri bu sonuçlara bakarak halkı eleştirme yarışına girişecektir. Bu çok yanlış bir tutum olur. İnsanımızın sağ duyusu çok mesaj verici nitelikte… Halkın istediği nedir? Bunlardan birincisi istikrar…. Millet önce huzur istiyorum demiştir. Haziran ile Kasım aylarında Türkiye’nin yaşamış olduğu hadiselere bakın. Yaşananlar travma yaratacak derinlikte olaylardan oluşuyor. Bu durum halkın hafızasında bir algının ister istemez oluşmasına neden oldu. Sonra… Alternatifsizlik Türkiye’nin seçim sonucunu belirledi. İstikrar olmadıktan sonra mal ve mülkün bir işe yaramayacağını herkes gördü. AK Parti’nin yaşanan bu olayları siyaset adına çok iyi değerlendirdiği görülüyor. Öncelikle bunu göz önünde tutmak gerekiyor. Siyaset dünkü yazımda da değindiğim gibi çözüm üretme sanatıdır. Ülke gerçekleri karşısında siyaset üretemeyecek durumda olanların daha fazla şaşkınlık yaşamamak adına siyasetten çekilmelerinde yarar vardır. Bu yarar aynı zamanda Türkiye’nin de geleceğini doğrudan etkileyici özellikte olacaktır. Neden mi? Muhalefeti zayıf olan bir demokrasi aksak bir siyasi modeldir. Türk demokrasisi bu açıdan kendini yenileyememekte, farklı olana kapılarını kapatmakta,çoğulculuğa ve sivil toplumculuğu güçsüzleştirmektedir. Demokrasinin gelişmediği bir ülkede üretici güçlerin de gelişme göstermesi beklenemez. Hiç kimse güvenli görmediği bir ülkeye yatırım yapmaz. Kim ne derse desin her şeyden önce her zamankinden daha çok demokrasiye özlem duyulan bir ortamdayız. Demokrasi de çareleri tükettiğiniz zaman bu topluma bedel ödetirsiniz. Bugün de yaşananlar bundan başka bir şey değildir. Son olarak diyeceğim o ki…. Toplum 7 Kasım seçimleriyle önceliğini ortaya koymuştur. Ben huzur ve istikrardan yanayım derken… Muhalefete de şu mesajı vermiştir. Kendine çekidüzen vermezsen bir daha ki seçimlerde “SEN” bilirsin demek zorunda kalmıştır.