ŞELALE Akıyor akıyor akıyor, Hiç durmuyor, yorulmuyor, Parçalayıp kendisini, Toza dumana katarak, Akıyor ! Korkmuyor aşağıdan, Çarpmaktan. Boşlukta düşerken, Bir kısmı buharlaşıp , Karışsa da göğe , İnenler yetiyor yeryüzüne ! Birikiyor düştüğü yerde, Duru dupduru, Gölleniyor oracıkta. Acılanmadan durulmak mümkün mü? Görenler hayranlıktan, Bakamıyor ona ! Demek her muhteşem güzellik, Hesapsız adanmışlık istiyor. Yok olurcasına , Parçalana parçalana, Akmak gerekiyor. Sende parçalan Nüner, Bir kısmın karışsın göğe , Yere inen tarafın, Durulsun kendi gölünde ! Dyt. Güner Erbay