Türk tarihinde Ağustos ayları askeri açıdan zaferlere konu olmuştur. Örnek mi.? 1071 Malazgirt 1526 Mohaç 1921 Sakarya Ve… 26 Ağustos 1922 Başkomutanlık Meydan Muharebeleri… Yani Büyük Taarruz… Şimdi… Tarihi ile övünmek her milletin doğal hakkıdır. Neden mi? Bir kere… Milli duyguları canlı tutar. Vatan ve yurt sevgisini artırır. Tarihi hatalara düşünmesini önler. Birlik ve beraberlik duygusunu canlı tutar. Ama biz de öyle mi?... Bu yıl kutlamalarda sanki bir tuhaflık var. Vatandaş Malazgirt mi yoksa 30 Ağustos Zafer Bayramını mı kutlama ikilemi yaşıyor. Bu sene Malazgirt ve Alparsalan’a daha fazla anlam yükleniyor. Çadırlar kuruluyor…. Törenler düzenleniyor… Konuşmalar yapılıyor… Sosyal medyada gördüğümüz kadarıyla kutlamalar insanlarımızı ikiye bölmüş durumda… Bazılarımız 30 Ağustos yazan Mustafa Kemal ve Türk bayrağı olan çerçeveler içine kendi fotoğraflarını yerleştirirken kimileri de aynı şeyi Malazgirt simgesiyle yapmaya çalışıyor. Yahu kardeşim bu ne böyle Allah aşkına… Ne yapmaya çalışıyorsunuz.? Her ikisi de bizim tarihimiz. Bizim başarılarımızın simgesi… Tarih bir bütün… O’nu bıçak kullanarak birbirinden ayıramazsınız… Ama biz çok üstün zekalı insanlar olduğumuz için bu ayrımcılığı siyasi görüşlerimize uygun olarak yapabiliyoruz… Her zaman derslerimde şunu söylemişimdir… Hala da vurgulamaya devam ediyorum. Tarih sizin babanızın malı değil. Çöplüğünüz de değil… O’nu kendi istediğiniz gibi çıkarlarınız için kullanamazsınız. Tarihi lütfen siyasetinize alet etmeyin. Bir gün sizleri de tarih anacaktır. Kötü mü İyi mi? Siz ona bakın… Maalesef… Bayramlarımızın ve tarihi günlerimizin de tadını kaçırdık Allah bizleri affetsin…!