İki gün önce,
Köye gittim yine.
Bütün şiirlerimi tek tek,
Sansürsüz mansürsüz,
Ulu orta,
Okudum anneme !
Alıştı artık epeydir,
Dinliyor öyle sessizce.
Kime yazdın bunu ?
Demiyor artık !
Kabul etti beni, anladı.
Bildi iyice.
Fakat bu sefer,
Bir şey söyledi beni şaşırtan,
Hatırlamadığım kendimden,
Beni bana anlatan.
Bir pasaj verdi bana,
Hipokampüsün olmadığı,
Bilinmez kayıp zamanlardan.
O zamanlardaki Nünerden,
Bir alıntı koydu elime.
Sen,
İşte hep böyleydin.
İki yaşında da,
Üç yaşında da dedi.
Babana çekmişsin.
Onun gibi hayalcisin.
Sonra daldı gözleri,
O da okurdu böyle dedi.
Sesi beli belirsiz titrerken,
Beni.bana söyledi,
Beni benden haberdar etti.!
Dyt. Güner Erbay