Bizim günümüz kentlerini anlama noktasında çok yönlü çalışmalara ihtiyacımız var. Neden mi? Günümüzde kentlerde çok ilginç insan tipleri ve davranışlar oluşmaya başladı. Sanki uyumda bir sorun var… Bunları var olan sosyolojik kavramlara göre tanımlamaya kalktığınızda işe yaramadığını görüyorsunuz. Çaresizlik girdabında insanlar farklı kalıplarda yeni tanımlamalara konu olabiliyor. ………………………………….. İnsanlar bu duruma nasıl geldi.? Anlaşılmaz oldular. Anlatayım… Türkiye’nin her yerinde kentlere göç eden insanlar öncelikle geçimlerini sağlayacak iş aramaya başladılar. Ne iş buldularsa yaptılar. Bu süreç devam ederken yeni gelenlerin kente adapte olma sorunu başladı. Kent yaşamına devşirilmek bir süreç işi idi. Uyum bu nedenle başlı başına bir sorundu. Bu arada doğal olarak gelenlerin ihtiyaçları farklılaştı. Lüks tüketim köyden kente gelen insanları kendi hegomonyası altına aldı. Geleneksel olan aileler kapitalist tüketim anlayışı çerçevesinde dönüşüme uğradı. Cep telefonlarının kullanıma girmesi ve dijital teknoloji sarmalında yeni istekler birbirini tetikler duruma geldi. Maddi kültür ortamı oluştu. Şimdilerde… Uyum süreci azaldıkça tüketim alanları çoğalıyor. AVM’lerin çoğalması bu işin güçlü bir kanıtı. Bu arada… Yapay beslenmeler yeni hastalıklara davetiye çıkartmaya başladı. Sosyolojik açıdan bu yeni süreci kavramak gerçekten zorlaşıyor. Kentlerin değişen bu yapısı gelecekte neyi dayatır pek bilinmez. Bildiğimiz tek şey değişimin merkezinde dijital endüstrinin olmasıdır. Çünkü bu endüstri gelir ile gider arasındaki farkı iyice açıyor. Mutluluk bir anda mutsuzluğa kapı aralıyabiliyor. Kent yaşamını tehdit eden şiddet buradan besleniyor. Ve gerçek yüzünü bize gösteriyor. Değişimin dehşete yol açan esrarengiz yanı bu… Evet… Bakın… Nereden nerelere geldik. Değişiyoruz. Tüketiyoruz. Farklılaşıyoruz. Giderek kendimizden uzaklaşıyoruz. Birbirimizi tanımakta zorlanıyoruz. Dahası… Kendimizi dahi tanıyamıyoruz. Var mı daha bunun ötesi…!