Kentleşme noktasında Karabük’ün sıkıntılarını hep dile getiririz. Bu sorunlar sıradanlaştıkları için bizim gözümüze pek çarpmaz. Ancak Karabük’e dışarıdan gelenler için durum böyle değildir. Kent yaşamında görülen aksaklıklara ilk işaret eden onlardır. Mesela Karabük Üniversitesini kazanan öğrencileri düşünün… Ne hayaller kurarak Karabük’e gelmişlerdir. Hayallerdeki şehrin adı ” Üniversite of Karabük City” Ne güzel masum güzel bir düş değil mi? Ancak… Kim ne derse desin… Karabük’ü gezdikten sonra böyle bir düşünceye sahip olmak güçleşir. Öyle değil mi?... Düşününüz… Bir kitap alacaksınız. Kentte donanımlı,ihtiyaca cevap verecek doğru dürüst bir kitapçı yok. Daha acısı… Bir sahaf yok. Bu akademik eğitim yapan bir üniversite öğrencisi için zül bir durum değil midir.? Ya da… Donanımlı bir kütüphaneye gidip huzur içinde kitaplarla baş başa çalışmak istiyorsunuz. Bu mümkün mü? Değil… Bu anlamda Karabük noksanlıklarıyla dikkat çeken bir yerleşim yeri olarak gözlere rahatsızlık veriyor. Üniversite kenti , kültür şehridir diyoruz. Kültür şehrinde her şeyden önce muazzam bir kütüphane olur. Öyle değil mi? Ayrıca… Kitap fuarları düzenlemeli. Her yıl kitap fuarı düzenleyen Bartın örneğinde olduğu gibi. Yazar/çizer erbabı davet edilmeli. Söyleşiler gerçekleştirilmeli. Üniversite gençliğinin bu önemli şahsiyetlerle buluşması sağlanmalı. Bunun yanında kültürel etkinlikler halka dönük yapılmalı. Edebiyat zevki oluşturacak mekanlar oluşturulmalı. Daha doğrusu içinde yaşadığımız kenti kendi kültür üretecek hale getirilmelidir. Karabük “üniversite kenti “ ama… Kenttin ürettiği kültür üniversite kenti olmanın düzeyinde değil. Eskiden olduğu gibi sosyal yaşama yönelik kopukluk devam ediyor. Bir bütünlük sağlanamıyor. Karabük bu anlamda sorunlu bir kent. Tarihi,sosyolojik ve psikolojik açıdan değerlendirmeleri konu alan araştırmalara değer veren de yok. Bizde bilindiği gibi başa bir musibet geldiği zaman işin ehemmiyeti kavranıyor. Ne demişler: “Bir musibet bin nasihatten hayırlıdır.” Karabük musibetler kenti olmamalıdır. Karabük bugünlerde seçim münasebetiyle siyasi çekişmenin zirve yaptığı kent konumunda. Her zaman şunu söyleriz. Kavga yaparak siyaset olmaz. Seçimlerde projeler konuşulur. Vatandaştan öyle oy istenir. O’nu bunu kötüleyerek bir yere varmak mümkün değil. Vatandaş kimin çalışıp çalışmadığını çok iyi bilir. O konuda herkes rahat olsun. Çirkinleşmeye gerek yok. Bu tip tartışmalardan kenti kurtarmak için ne yapmalı? Kenti kültürel anlamda güzelleştirecek aktivitelere önem vermeli. Bina yapıyorsunuz. İçi yok. Madde var. Mana yok. Bu anlamda… Etkinlikler artırılmalı. Kopukluk,istişaresizlik ve elitçi yaklaşımlardan kaçınılmalı. Bir kenti kent yapan sadece maddi yatırımlar değildir. O’nu ileriye taşıyacak,koruyacak düşüncelere de ihtiyaç duyulduğu asla unutulmamalıdır.