Ufukta yeni bir şey var mı? Farklı bir söylem Değişik bir durum. İnsanları heyecanlandıracak. Moral kaynağı olacak. “Hah tamam işte” dedirtecek. Sahnede… Yeni bir oyun… Sağım/solum sobe… Saklandığın yerden çık.! Ne oyun ama. Filmin adı ;biz buradayız,seni de bekleriz. Yeni bir şey mi? O da ne ola ki… Bizim buralarda insanlar birbirini gözetliyor. Kim ne yapıyor… Nereden nereye koşuşturma var… Bakış açısını yeni gözlükler belirliyor. Senaryo belli. Oynayacak oyuncu aranıyor. Filmin sonu mu? Yaşayacaklarımızın şaşkınlığı. Eee öyleyse geriye ne kaldı. Aslında bir şey kalmadı ama… Ama hayat bir şekilde devam ediyor. Bu konudaki en yetkin öğüt ya da tavsiye şu: Yaşamak için hayatın içinde olmalıyız. Mücadele etmeliyiz. İşin ucunu bırakmamalıyız. Zor olsa bile dayanmasını bilmeliyiz. Ülkede namussuzlar kadar namusluların da yaşamaya hakkı olduğunu aklımızdan çıkarmamalıyız. Dik duruşumuzdan asla ödün vermemeliyiz. Haysiyetli yaşamı baş tacı yapmalıyız. Bu ara birileri.. İşler in tıkırında olduğunu fısıldıyor. Öyle ya… Üniversite öğrencilerine hamd-ü senalar olsun. Geleceğimizin teminatı…. Ekonomimizin yegane güvencesi… Tek gerçeğimiz. Öyle ya … Kardemir özelleşti. Bize ne kaldı. “Düüt” sesini duymasaydım az kalsın unutuyordum. Devletçi DDY var ya. Arıcak vadisinden bize doğru gülümsüyor. Yakında sıra bana gelecek diye…. Acaba…. Rakımı yüksek Keltepe ne der bu işe.?