ELLER YUKARI

Hayat ; kurallara sığamayacak kadar büyük, kısıtlanmasını  kaldıramayacak kadar kısa, bayağılaştırılamayacak  kadar ulvi, heba edilemeyecek kadar kıymetliydi. Hayat  her zaman çok bilinmeyenli bir  denklemdi, denklemi çözmek için, matematikte usta olmak bile  yeterli değildi ! O sabit duramazdı anbean değişirdi,  bilinmeyenlerin sayısal değeri de  sabit duramaz değişirdi, öyle ise nasıl çözülebilirdi ki. Onu, önünde bulduğunca yaşamak geremiyor muydu.? Düşünmeden, tartmadan, planlamadan, olduğu gibi kabul edip, umudunu da bırakmadan yaşamak ! Tam teslimiyet bu muydu.

Tam teslimiyet, ne büyük rahatlıktı. Öylenin böylenin yokluğu. Ah bu zihnini  bir durdurabilseydin. Düşüncelerini öyle başı boş  bırakabilseydin. Saldım çayıra yapabilseydin.

Onları  hizaya sokmak için boşa kürek çekmekten yıldığına göre, artık  vazgeçmek zamanı olabilir  miydi. İç sesin bağıra bağıra  havlunu at rahayla diyor.. Dinlesen ya onu. Olanı olduğu gibi yaşasan ! Olanla aksan, nereye diye düşünmeden etmeden.

Hak şerleri hayr eyler

Zan etme ki ğayr eyler

Ârif ânı seyr eyler

Mevlâ görelim neyler

Neylerse güzel eyler

Dememiş mi Erzurumlu İbrahim Hakkı. Mevlam bizim şer olarak gördüklerimizden hayırlar çıkarır. Zannetme ki, O  hayırdan başka bir şey yapar. O’nun yaptığı her şey  hayırlıdır. Mânevî tecrübeyle mârifet ve hakîkat mertebesine erişen kimse  gönül rahatlığı içinde anı seyreder,  endişe etmez. Sabırla Mevlamızın nasiplerini bekle. Senin için her ne nasipse, güzel olan da odur diyor. Ne kadar doğru diyor.

Pazar günü yeni bir yılı daha karşılayacağız. Bu yılbaşımda İbrahim Hakkının söylemini düşünmek istiyorum. Önümdeki gelecek olan yılı, ellerim yukarıda karşılamak emelindeyim…

Sevgiyle

Dyt. Güner Erbay