Bugün düşler eşliğinde bir yazı kaleme almak istiyorum. Hani ne derler… Düşler olmasaydı,yaşamın anlamı kalmazdı. İnsan hayal ettiği sürece yaşar. Ya da… Düşler olmasaydı dünyayı değiştirmek mümkün olmazdı. Kötülüklerden bıkan insanlar için güzel şeyler işitmek ya da görmek onları mutlu eder… Nasıl mutlu etmesin ki…! Yaşama dair umutlar azalmışken birden bire güzelliklerle tanışmak. Ve bunu yaşam adına zenginleştirmeye çalışmak… Acaba bu yeniden hayata başlamak için bir başlangıç olabilir mi?... Belki… Çevremize baktığımızda güzel şeyler görmek istememizin nedeni bu olmalı… Güzel olan şeylerin içinde var olmak… Kavga ;insana yakışmayan bir durumdur. İnsan olamamanın ilk halini anlatır. Sevgisiz insan mutlu olamaz. İnsanlaşamaz. Kavga ettikçe kendinden uzaklaşır. Uygarlaşamaz. O nedenle birbirimizi sevmek en büyük idealimiz olmalıdır. Toplumun mutluluğu için bunu başarmak zorundayız. Her yaptığımız işten insanlık adına yarar elde etmeyi bilmeliyiz. Bu nedenle… Savaş ; tarihte en şeytani düşüncelerin eyleme geçirilmesidir. Ölümdür,ızdıraptır. Birinci ve İkinci Dünya Savaşlarındaki insan kayıpları ve sakatlıklar bu açıdan önemli tecrübelerdir. Ne demek mi istiyoruz.? İnsanlık bütün bu yaşanan olumsuzluklardan ders almalıdır. Kavga ve savaşla bir yere varmak mümkün değildir… Asıl olan insandır. Yani onun mutluluğudur. Bu nedenle yaşamı tehlikeye atmanın bir anlamı yoktur.! Endüstriyel devrimler sayesinde dünya küçüldü… Ama aynı zamanda teknolojik buluşlar nedeniyle tehlike sarmalıyla kuşatıldı. Yeni bir jeolojik döneme girmiş bulunuyoruz. Betonlaşma,atıklar ve radyoaktivite içinde bulunduğumuz jeolojik dönemin en önemli etkileyicileri durumunda… Doğa kimliğini kaybediyor. Küresel iklim krizleri insanları tehdit eder bir hal almaya başladı. Günümüzde bilinmeyen hastalıklar ortaya çıkıyor. Ve insanları güçsüz bırakıyor. Doğal ortamların yok edilmesi hastalık yapan virüslerin çoğalmasına yol açıyor. Bakın domuz gribi yeniden hortladı. Hem de mutasyona uğrayarak ve yeni bir şekle bürünerek. Her şeyden önce geleceği ;yeni doğanları/doğacak olanlar için düşünmek zorundayız. Evet… “Gelecekte bir gün gelecektir.” Evet… O zaman… Dünyayı kurtarmak için belki de zamanımız yeterli olmayacaktır…!