Bugün canım Karabük’le dertleşmek istiyor. İnsan neden dertleşir.? Var olan soruna/sorunlara çare bulmak için tabi… Bunda anormal bir durum yok. İnsanların her zaman dertleşecekleri ,dert ortaklarına ihtiyaç duyarlar. İnsan dertleştikçe nerede hata yaptığını/yapıldığını daha iyi görüyor. Önlemlerini ona göre alır ve geleceğe güvenle bakar. Bizim Karabük’le dertleşmemizin nedeni Cumhuriyetimize/tarihimize duyduğumuz saygıdan kaynaklanıyor. Hatta saygının ötesinde bir sevgi de diyebiliriz buna… Bu öyle bir şey ki gerçekten bazen anlatırken sözcüklerin bile yetersiz kaldığı olabiliyor. Ama olsun… Biz yine de Karabük’le dertleşelim… Bakın neler çıkacak gün yüzüne… “Sen Karabük…! Dün Öğlebeli köyüne bağlı 13 evli küçük bir mahalle idin. Demir Çelik Endüstrisinin bahçesinde bir çiçek gibi açtın. Zamanla geliştin. Zirve yaptın. Sadece Batı Karadeniz Bölgesinin değil bütün Türkiye’nin ilk ağır sanayi/endüstri kenti oldun. Demirin ve emeğin başkenti olarak tarihe geçtin. Türkiye’nin inşasında önemli rol oynadın. Devletçi ekonominin laboratuarı oldun. Sonra ne oldu.? Liberalimsi bir anlayış benimsendi. Ve nihayet devletçiliği 1995’te tamamen nihayete erdirdik. Sonra… Mezar taşına da “hüvelbaki halkçılık ” yazdık. Çünkü burjuvalaşmaya başladık Böylece sınıflar kendini rengini belli etmeye başladı Bu süreçte sosyal devlet ve sosyal refah kavramlarını çöp kutusuna attık. Türkiye liberalleştikçe işsizlik arttı. Devletin “baba kimliği” tarihe karıştı. Devletçi Karabük bu ortamda liberalleşmeye ve daha sonra da neo liberalleşmeye yenik düştü. Demir Çelik Fabrikalarının özelleşmesi ile halk sahipsiz kaldı. İşçiler mağdur oldu. İşsizlik arttı. Karabük kendine özgü bir tarihin başladığı mekan. O mekanda artık tarih yeniden üretim yapmıyor. Yapıldığı sanılan üretim etrafına mutluluk vermiyor. Bu durum çevresine sıkıntı veriyor. İşte görmek ve yaşamak istemediğimiz tablo bu… Ne yapmak gerekir.? Beklentimiz. Umudumuz. Yeniden Karabük’ü ihya etmek. O’nu mutlu ve yaşanılır kılmak. Ulvi duyguların eşliğinde sana bir kere daha umutla merhaba diyoruz .. Karabük. Direnmeye devam et… Değişen yeni çehrenle etrafına mutluluk vermeye çalış. Çünkü biz sen de kendimizi ve yakın tarihimizi görüyoruz.