Karabük’ün kent olarak duruşu ve bunu anlamaya yönelik mekansal alanda yapılacak analizleri tarih içinde bizlerin yerleşme yerinden ne anladığımızı kavramamıza olanak sağlar. Çünkü Karabük erken Cumhuriyet dönemi mimari anlayışının bir laboratuarıdır. Onu bu gözle yeniden irdelemek gerekir. Neden.? Kendimize verdiğimiz değerin zaman içinde değişimini anlamak için. Karabük’ün kent kültürü açıdan değerlendirilmesi çok önemli bir konudur. Bu kadar farklı mimari özellikte konutları bir arada bulundurmak ve buradan kendimizle ilgili sonuçlara ulaşmak önemli bir husustur. Elbette ulaşılacak sonuç,bugünkü Karabük’ün tanımı olacaktır. Bu tanımdan memnun muyuz? Çünkü Karabük’ün kentsel görüntüsü bir çok keyfiyeti içinde barındıran çok kültürlü bir anlayışı yansıtır. Cumhuriyetin örnek alınması istediği modern mimari anlayış; Yenişehir konutlarıdır. Bu yapıların en önemli özelliği;2-3 kattan fazla olmama… Bol yeşilli bahçeleri konu alma. Yol boyunca sıralanan ağaçlarla çevreye canlılık kazandırma,oksijen sağlama… Görüntü de estetiği hedefleme. Her şeyden önemlisi İnsana değer verme. Yaşama sanatının inceliklerini içinde barındırma. Bu açıdan yaklaşım gösterildiğinde Hürriyet caddesindeki yapılar aynı duyguları bize hissettiriyor mu? İlginç bir değerlendirmeye göz gezdirelim isterseniz… “…Çin Seddi gibi sıra sıra yapılar topluluğu…” Estetikten yoksun,insanın göz zevkini ciddi biçimde bozan,girintili/çıkıntılı ve mülk sahibinin siyasal gücüne/kulisine göre verilmiş yapı izinleri ile ana cadde oluşumu…” İşte Karabük’ün yeni tanımı… Bu tanım aynı zamanda bizim de anlatımımız olmaktadır. Dar görüşlü kasaba kurnazlığı ve mantığı ile yapılan siyaset anlayışının olumsuz sonuçları… Oy avcılığının neden olduğu olumsuz bir sonuç. Ben kazandığım sürece istediğiniz yapabilirsiniz anlayışı. Sonuç… Çirkinlik… Estetikle ilgisi olmayan görüntü yobazlığı… Bakışların sistemsizliğe kurban edilmesi…!