Karabük’ün zaafı nedir? Her alanda bir türlü çeşitliliği elde edememek. Tek sektöre bağlı kalmak. Sonra… Yetişmiş insan ve beyin gücü açısından büyük bir kayıp vermek. Bakın Karabük’ün entelektüel haritasına. Sınırların bu alanda daraldığını görürsünüz. Bu husus bir kent için çok büyük bir eksikliktir. Entelektüel birikimi yadsımak bir kent için felaketlerin en büyüğüdür. Karabük bugün bu eksikliği büyük ölçüde içinde hissederek geleceği kucaklamaya çalışmaktadır. Ama bunu yaparken bu alanda oluşan boşluğu her açıdan kendinde hissetmektedir. Bir kente ne değer katabilir? Tabii ki ekonomik güç. Bu olmadan refah olmaz. Mutluluk olmaz. Kaynaşma olmaz. Gördüğümüz tablo şudur: Alt ve üst sınıflar arasındaki uçurum giderek açılmaktadır. Bu da toplumda istenilmeyen tutum ve davranışları tetiklemektedir. İntiharların ve kendi canına kıyma durumlarının artma nedeni budur. Karabük’ün taşeronlaşan bir işçi kent olma hususunda at başı gitmesi var olan dengeleri alt üst edici bir özellik taşımaktadır. Kim ne derse dersin. Karabük küresel çağa uyum sağlamakta büyük bir müşkülat yaşıyor. Bu da bizler de tedirginliğe neden oluyor. Kentin bu noktada daralmış yapısı bizlerin soluk almasını güçleştirmektedir. Dahası…. İnsanların mutsuzluğu yüzünden okunmaktadır. Paranın yeniden üretime konu olmadığı bir yapıda sadece inşaat sektöründe yaşanan gelişmelerle her şeyin düzeleceğini zannetmek yanıltıcı olmaktadır. Yanıltıcı olmaya da devam edecektir.