Kim demişse doğru demiş…! Kentte yaşamak bir nizam/düzen/görgü işidir diye… Neden mi? Kentte yaşam kalitesini artırmak için elbette… Kuralsızlık ve başıboşluk kent yaşantısına uygun bir tutum değildir. Bunun için… Kentte oturmanın fakında olmak… Buna göre yaşamayı bilmek gerek. Ne demek mi istiyoruz? Bunu biraz daha açalım isterseniz… Sizce… Kentte yaşamanın farkında olmak ne demektir.? Bun verilebilecek tek yanıt olmalıdır. Kentin kurallarına göre yaşamayı kabullenmek… Bu durum kentli olmanın önemli vasfı hatta olmazsa olamazıdır Kentlilik hali; her şeyden önce yaşam kalitesini ve estetiği oluşturur Bu da ne mi demektir.? Anlatalım…. Kent kültürünün kaynağı her şeyden önce sosyal çevredir.. Sosyal çevredeki insan ilişkileri kent varlığının temelini oluşturur. Bu esas ; tutum ve davranışları tanımlar. Nedir bunlar derseniz anlatalım: Selamlaşmak. Hal hatır sormak. Dayanışma içinde olmak. Düğün ve dernekte birlikte bulunmak. Acıları ve sevinçleri paylaşmak. Her şeyden önce bunları yaparken içten olabilmek. Hassasiyetlere önem vermek. Bunlar “kentlilik bilincinin oluşum sürecini” hızlandırır. Bir arada yaşama duygusunu güçlendirir. Sahiplenme duygusuna katkı yapar. Öyle kentler var ki çöpçüleri olmasa dahi temizdirler. Caddeleri ve sokaklarını içinizden öpmek geçer. Yollarında gezerken keyif alırsınız. Ağaçları bir şemsiye gibi size gölge yapar. Kentte yaşamanın huzuru içinize yansır. Mekanlarında bir ferahlık vardır. Adeta size yaşama sevinci verir. Kendini bilen kentler ve onun bilinçli sahipleri için övgülere gerek yoktur. Çünkü böyle kentlerde insanlar caddelerde bağıra bağıra yüksek sesle konuşmazlar. Çevrelerine rahatsızlık vermezler… Sigara izmaritini yere atmazlar… Cep telefonlarına bakarak başları eğik yürümezler. Selamlaşmadan yol al almazlar. Hepsinden öte yerleri asla kirletmezler…! Ben bunları niye kime anlatıyorum. Keşke anlatmaz olaydım. Niye mi? Kuralsızlık yaşantımıza yön vermeye devam ediyor. Vurdumduymazlık dersen öyle… Kente değer veren yok… Herkes kendi önceliğini düşünüyor. Ne yapsak nafile… Olan yine oluyor…!