Yaşadığımız kent.
Kuruluşunu bazen unutsak da ,bunu kutlamaktan onur duyduğumuz Cumhuriyet kenti Karabük…
İçinde bulunduğumuz düş durumundan çıkmaya hazırlandığımıza göre gerçekleri konuşabiliriz:
Evet ne diyorduk:
“Mazisini unutmuş kent…”
“Kendi kabuğunu kırma çabasında olan kent…”
“Geleceğini arayan kent”
Anlaşılacağı üzere….
Her zaman farklı değerlendirmelere konu olan kent.
Olaylara bakış açısında farklılıklar var.
Değişik pencerelerden bakışlar , düşüncelere ve yorumlara değişik anlamlar kazandırıyor.
Ve aynı zamanda içinde bulunduğumuz anı etkilemeye çalışıyor.
Son bakış açısı ile ne derseniz deyin Karabük ile ilgili olarak nihai bir değerlendirmeye ulaşmak bir türlü mümkün olmuyor…
****
Kent için üretilen fikirler önemli görünse de o yine de ortalıklarda bir tuhaflık var.
Havanda su dövüyoruz sanki…
Bulvar siyaseti yapıyoruz…
Birbirimizi iyi eleştiriyoruz
Ama bir türlü iş üretemiyoruz.
Uyanıkları bu değerlendirmelerin dışında tutuyoruz.
Onlar her zaman işini/işlerini çok iyi biliyor.
Durumdan hiçbir zaman şikayet etmiyorlar.
Yaptıkları tek şey kentteki konumlarını güçlendirmek ve çıkar ilişkilerini sağlamlaştırmak.
Ne de olsa uyanıklık bunu gerektiriyor.
Evet…
Ne diyorduk.
İstenileni bir türlü elde edemiyoruz.
Neden acaba?
Ortada icraat yok.
Bizim için bu hiç önemli değil…
Konuşuyoruz ve eleştiriyoruz ya o yeter…!
Bir bakıma aslında boşuna konuştuğumuzun da farkındayız…
Ama bunu kabullenmek bir türlü işimize gelmiyor…
****
Lütfen biraz fikir jimnastiği yapınız.
Farklılıkları ve geleceği tartışmadan korkmayınız.
Çünkü düşünmek ferahlıktır.
Sorunları tartışmaktan korkan mı var?.
****
Üretim ve emek kenti Karabük…
Mazideki o büyük kent…
Şimdilerin en büyük emekliler kenti…
Neden böyle olduk acaba…!

Yanıt bulmak gerçekten zor.
Umut yarınların özlemi.
Güzellikler çıkarlara kurban edilmiş durumda.
İçinde bulunduğumuz ortamda tek gerçek bu…
Son yorumda Karabük…!
İyi olan ile kötü arasında gidip gelen tek gerçek.!