Kentli olmak… Sorumluluk ister. Her şeyden önce de belli bir terbiye/davranış ve tutumu içinde barındırır. Sonradan kentli olunur mu? Asla… Her şeyin bir yolu/yordamı var. Tabi kentli olmanın da… Batıda şehir dediğiniz yerleşim yerleri Ortaçağ’da şatolarla korunurdu. Yani etrafı surlarla çevirili “burg” denilen kaleli kentlerde… Burada yaşayanlara da “kentli” anlamında burjuva denirdi. Burjuvalar ticari yaşamı ele geçirince zamanla zenginleştiler. Kendi kültürlerini ürettiler. Soylulardan kurtulmak için onları tüketime alıştırdılar. Borçlandırdılar. Soylular borçlandıkça ellerinde ne varsa burjuvalara sattılar. Burjuvalar,önce ekonomik,sonra kültürel alanda ve nihayet siyasal alanda bulundukları ülkelerde egemenliği ele geçirdiler. Coğrafi Keşifler,Rönesans,Reform ve Fransız İhtilali asılında bu sınıfın nasıl yükseldiğini konu alır. Milli devletler böyle bir ortamda kuruldu. Ardından demokrasi mücadelesi tarihe yön vermeye başladı. “Burjuva demokrasisi” anlayışı doğdu. O nasıl bir şeydir? Biz de hiçbir zaman görülmedi. Bürokrasi sözüm ona demokrasiye geçmek için birtakım şeyler yazdı,çizdi. Hatta bazen inanmadığı şeyleri gündeme getirdi. Ama halkın bunların hiçbirinin kendi yararına olduğunu anlayamadı. Nihayet bugünlere gelindi…. Bugünlerde de demokrasi adına çok şeyler tartışılıyor. Böyle giderse tartışmaya da devam edeceğiz. Neyse… Buna bir ara değiniriz. Uzatmayalım…! Şimdi buradan soruyorum… Ne demek kentli olmak.? Kimdir kentli? Hemen yanıtlayalım: Kendisine ve çevresine saygı duyan…. Sahip çıkan… O’nu önemseyen,koruyan,kıymetini bilendir. Kimdir kentli? Var olan kültürü gelecek kuşaklara aktaran,maneviyatını yücelten,kötülüklere izin vermeyen sorumlu insandır. Kentli olmak… Kültür ister. Bilinç ister… Estetik terbiye ister. Bunun gibi bütün dinamik unsurları/güzellikleri içinde barındırır. Bir daha söylüyorum. Hepimiz kentliyiz. Ama aynı zamanda değiliz…! Bu ne yaman bir çelişki değil mi? Herhalde nedenini düşünmeye başlamışsınızdır bile… Öyle değil mi?.!