Zaman biraz dursa.
Anılar canlansa.
Neleri iyi yapıp yapmadığımızı bizlere birbir gösterse
Ve bugüne yönelik tecrübe oluştursa…
Ne kadar anlamlı olurdu değimli?
Ama bir türlü olmuyor…
Hata üstüne hata yapmaya devam ediyoruz.
Son pişmanlığın fayda etmeyeceğini bile bile.
İnsanlık /insan için zararlı olan ne varsa tekrarlamakta/yanlış yapmakta devam ediyoruz.
Günler geçerken,yarınlara umutla bakabilmek…
Her şeyden önce yaratandan ötürü yaratılmışları sevmek
İnsani değerleri temel almak.
İnsan sevgisi ile dolu olmak.
Kırıp ,dökmemek.
Kin ve nefretten uzak durmak.
Hayatı güzelleştirmek için uğraş verebilmek.
İyi ve güzel olandan yana olabilmek.
Yaşadığımız toprakların kıymetini bilmek…
Bunun için birlik ve beraberlik içinde hareket edebilmek.
Herkes için “en güzel olanı” düşleyebilmek
İşte asıl olan bu…!
“Ne yapsak”,”ne yapmasak” diye düşünenler…!
Gözleri kin ,haset ve nefretten başka hiçbir şeyi görmeyenler.
İnsanlığa ve güzel olan her şeye düşman olanlar.
Lütfen…
Bir kez kendinize bakın…
Yaşam adına neleri kaçırdığınızı bir düşünün…!
Günlerin ne kadar çok çabuk geçtiğine bakın.
İnsanlık ve yaşam adına …
Sizinle birlikte anılacak…
Yarınlara ulaşacak…
Güzel anılar…
Onurlu ve saygın bir geçmiş bırakmak istemez misiniz?…
O zaman…
Bu yakıp yıkmak…
Cana kıymak.
Saldırmak
Kırmak
Dökmek
Şiddet…
Hiddet…
Niye…?
Sahi..!
İnsan olana ,size hiç yakışıyor mu?
