Acınacak durumdayız… Neden?... Çünkü okumuyoruz…! Çok konuşuyoruz. Laflazanlık yapıyoruz. Bilahare… Konuştuklarımız tat vermiyor. Çenemiz konuştuklarımızla tavan yapıyor. Ama… Buna rağmen bir türlü çözüm üretemiyoruz. Şimdi şu okuma konusunu bir inceleyelim. Japonya’da bir kişi yılda 25 kitap okuyor. İsveç’te bir kişiye 7 kitap Fransa’da ise 6’ya düşüyor. Bizdeki duruma bakalım. Yılda 6 kişiye bir kitap düşüyor. Yani…. Türkiye’de gerçek anlamda bir okuma sorunu var… Siz bakmayın kitap okuma yarışmalarına. Ya da okuma adına yapılan etkinliklere… Hepsi aldatmaca… Yarışma ile okuma olur mu Allah aşkına… Okuma duygusu içten gelecek… Anlaşılacağı üzere genlerimizde okumamaya göre ayarlanmış çok özel bir alan var.… Neden? Çünkü okumayı işkence olarak görüyoruz… Okumak bize göre külfetli bir eylem ne yazık ki…! Okuduğunuz en son kitabı sorsak kafanızı kaşıyacağınıza eminiz… Ha sahiden unutuyordum… Bir de kitaba para mı verilir diyen içimizde bir kesim var. Onlara göre hayat; varsa yoksa para…! Amel defterlerini para ile açıp para ile kapatıyorlar. Sonra da karşımızı geçip nasihat veriyorlar. Oh… Ne ala bir durum değil mi? Bir de bir grup var Durmadan okumayı sorgulayan… Ama ne sorgulama… Buna aşağılama demek daha doğru olur. Adam yüzümüze baka baka “okudun da ne oldun” diyor. Bir başkası da okumayı yok sayarcasına “kaç paralık adamsın” diyor…! Ben bu nitelemeler karşısında küçük dilimi yutmuş durumdayım. Söyleyecek söz bulmakta zorlanıyorum… İlk ayetlerden Alak suresi oku…sakın okumazlık etme diyor… Keza Kur’an;okumak demek… İslam dini, okumaya çok önem veriyor… İyi ama biz niye okumuyoruz?... İçeriği reddederek biçimin peşinden koşuyoruz..? Bir toplum da okuyanlar,okuduğu için horlanıyorsa… Ya da okuma , sadece para kazanma açısından değerlendiriliyorsa… O toplumun hali ne olur? Geleceğini şekillendirebilir mi? Güzel ve insani olana ulaşabilir mi? Evet… Bu mübarek günde unutmayalım ki... Cehalet yok oluş demektir….!