Ağrı ilimize çok yolum düştü. Memleketim Karabük’e vasıl olabilmek için Ağrı’daki Ahmed-i Hâni Havaalanı’nı çok kullandım. Karda, kışta, kıyamette oraya ulaşmak zorlasa da; havaalanına giden araç, sabahleyin arayıp “gitmiyorum!” dese de, gitmek için en mantıklı yer orasıydı. En azından temizdi ve küçüktü. Havaalanı girişindeki kulübede bana ısınma imkânı sağlayan yiğitlere de sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Malazgirt’ten sıla-i rahim için memlekete gelebilmek için önceleri şehirlerarası otobüsleri tercih ettim. Çok yorucu olduğunu tecrübe edince ve bunun böyle olmayacağının künhüne varınca uçan araçları kullanmanın mantıklı olacağını düşündüm. Şimdi, uçakları, aslında uzun yolları aşmanın en mantıklı aracıdır diye düşünüyorum. Kendi aracımızla da Ağrı-Erzurum yolunu teptiğimiz de oldu. 2022’nin sömestr tatilinde 3 kişi yine Ağrı yolunu kullanalım dedik. Dışarda -30 derece sıcaklık diyemeyeceğim bir soğukluk var. Klima çalışsa da biz ısınamıyoruz. Erzurum’a geçerken havanın ısındığını hissediyoruz ancak. Klima, iki-üç saatte anca kendine geliyor. Kabanlarımız içinde titriyor, ayaklarımızı hissetmediğimizi tecrübe ediyoruz. Dört yılımız geçti Doğu Anadolu’da. Şimdi kutsal görevimizi Kastamonu Ağlı’da yürüteceğiz. Hayatımızda mekân ismi olarak bir harf değişti. Ağrı; oldu Ağlı. ”Yumuşak g” oldu “l”. Arada 1000 kilometreden fazla fark eden yol var. Bir harf, hayatımızda ne kadar da çok şey değiştiriyor, değil mi dostlar? Belki de Hz. Ali (Ra) bunun için “Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum.” demiştir. Belki de erdem: “Bir harfteki farkı fark edebilmektir.”   Satılmış Ümit ÇETİNKAYA Öğretmen-Yazar [email protected] Ağustos 2022 Karabük