Üniversite gençliği Karabük’ü duyarsız ölü bir kent olarak niteliyor. Özellikle ikinci öğretimde okuyan öğrenciler yerel gazetelere konu olan şikayetlerinde bu durumu sıkça yineliyorlar. Burada bizi yakından ilgilendiren iki husus var. Birincisi ; kentin duyarsız olması… İkincisi ise ölü kent yakınması. Bunlar bir kentin durumunu kavramada kullanılabilecek iki önemli saptamadır. ……………………………. Karabük il olalı bir türlü değişime ayak uyduramadı. Yani… Kendini aşamadı. Ortaya kent kültürü olarak bir değişim sunamadı. Hep hazırdan tüketti. Genlerinde olan sosyo-kültürel canlılığa bir türlü işlevsellik kazandıramadı. Benzetme yerindeyse… Ortak değerler oluşturma ve bunları gelecek kuşaklara konusunda başarı sağlayamadı. Hani biz araya getiren Kardemir Karabük Spor sevgisi olmasa gerçekten bazı hususlarda sıkıntı yaşayacağımız apaçık ortada… Herkes kendi bildiği gibi hareket etmeye devam ediyor. O zaman Karabük ile ilgili olarak şu soruyu derinleştirerek kendi kendimize sormamız gerekiyor.! Cumhuriyet ;kent kültürü oluşturma noktasında Karabük özelinde başarısızlığa uğramıştır diyebilir miyiz.? Tastamam öyle.! Karabük’ün görünen hali bu başarısızlığın bir görüntüsüdür. Bunu mimari anlamda da kanıtlamak olanaklıdır. Bir zamanlar Erken Cumhuriyet dönemi mimarisinin güzide örneklerini bünyesinde taşıyan Yenişehir konutlarının ve sosyal tesislerinin bugünkü tanınmaz durumu her şeyi çok güzel anlatmaktadır. Bu yapıların bakımsızlığı ve hatta yıkılmak istemeleri neyi işaret eder.! Acaba Cumhuriyet kültürü,ortak bir değere dönüşmüş olsaydı günümüzde Yenişehir konutları ile ilgili tamamının olmasa bile yıkılmasına yönelik düşünceler gündeme gelebilir miydi.? Buna kimse cesaret edemezdi. Demek ki bir kentte duyarsızlığı besleyen etkenler var. “Ortak bir değer” oluşturamama. Kentlerin ortak bir değer ortaya koymaları tarihin onlara yüklediği misyonla gerçekleşiyor. Bu arada kentlerin “kendilerini tanıması” yüzyıllık süreçlerde gerçekleşiyor. Birdenbire kent kültürü olgunlaşmıyor. Karabük bu bakımdan gelişim evresini tamamlamamış yapı görüntüsü içinde. Kentte gelişim süreci devam ediyor. Bünye şimdilik kendini oluşturan yapı taşlarını tanımlama ve sindirme aşamasında bulunuyor. Karabük’ü ölü gibi gösteren kentte yaşayan insanların duyarsızlığı gerçeğini bu düşüncelerde aramak yanıltıcı olmayacaktır. …………………………….. Şair Bülent Gürakar’ın,” kente dair duygularına dile getirdiği şiirinde seslendirdiği gibi; “………………. Anlatıcısı var, dinleyicisi yok olan bir melodramdır bu şehir. Ne bana dar sokakları Ne de bana ait kaldırımlar, Her yanım sessiz her yanım özgür İçimde ne bir istek Ne de hiçbir şeyi istememek Şehir bana küser, Ben şehre ağlarım…”
Karo
•Hocam kim diyor olukent diye falan. Halt etmis. Allaha sukur kentimizin sadece 2 problemi vardir :
a ) 4-18 yas grubu icin cep telefonu problemi
( 18-30 yas grubu icin daha klas bir cep telefonu )
b ) 18-30 yas grubu icin araba problemi
( 30 uzeri yas grubu icin daha klas bir araba )
Allaha sukur bunlar disinda heeec bi problemi yoktur sevgili karabuklu hemserilerimin.
Bu soylediklerim esasen bizi yonetenlerede bir tuyo.
Halt etmis benzin fiyatindan ve trafikten sikayet edenler.. Benzin pahali olsa sokaklarda arabadan cok insan gorurduk.
Verin bakalim milletin eline klas birer telefon ve altlarina klas bi araba bakin kimse issizlikten hayat pahaliligindan carpik kentlesmeden trafikten falan sikayet ediyormu..