Kartalkaya’da otel yangınında yakınlarını kaybeden ailelerin ismine açıklama yapan Psikiyatrist Doç. Dr. Zeynep Kotan, "Onlar otomobillerini kurtarmaya giderken, bizim canlarımız içeride dumandan boğuluyordu. Bizim sevdiklerimiz vefattan mevt beğenirken otel sahipleri çoktan karşı otele geçmiş, meyvelerini yiyorlardı. Bu nasıl bir umursamazlık? Nasıl bir merhametsizlik? Nasıl bir vicdansızlıktır?" dedi.
Kartalkaya’daki otel yangınına ait dava öncesinde Psikiyatrist Doç. Dr. Zeynep Kotan, duruşmanın yapılacağı Bolu Toplumsal Bilimler Lisesi’nin önünde yakınlarını kaybeden ailelerin ismine açıklama yaptı. Yangında 18 yaşındaki oğlu Ömür’ü kaybeden Zeynep Kotan, o gece sadece yangın çıkmadığını, göz nazaran göre bir katliam yaşandığını söyledi. Kotan, "Otelin sahipleri ve yöneticileri bu binayı avuçlarının içi üzere tanıyordu. Yangın riskini, güvenlik açıklarını, eksik yangın tüplerini, olmayan yangın merdivenlerini, yıllardır bakımı yapılmayan sistemleri biliyorlardı. Bir yangın çıkarsa burada beşerler öleceğini biliyorlardı. Yeniden de hiçbir tedbir almadılar. Ne yazık ki yangın sırasında bile Grand Kartal otelin sahipleri, yöneticileri ve çalışanları hiçbir şey yapmadı. Ne bir ikaz verdiler, ne bir alarm sistemi devreye girdi. Konuklar tek bir sözle tek bir bile uyandırılmadı. Onlar otomobillerini kurtarmaya giderken, bizim canlarımız içeride dumandan boğuluyordu. Bizim sevdiklerimiz vefattan ölüm beğenirken otel sahipleri çoktan karşı otele geçmiş, meyvelerini yiyorlardı. Bu nasıl bir umursamazlık? Nasıl bir merhametsizlik? Nasıl bir vicdansızlıktır? Biz her şeyi takip ettik, ediyoruz" dedi.
"O gece 78 can yitirdik, 36’sı çocuktu"
Kotan, açıklamasına şöyle devam etti:
"Artık tek bir beklentimiz var. Yargılama süreci şeffaflıkla yürütülsün ve tüm gerçekler gün ışığına çıksın. Biz bugün burada, bu katliamda sorumluluğu bulunan herkesin ve her kurumun hesap vermesini talep ediyoruz. O gece 78 can yitirdik, 36’sı çocuktu. Ölenlerin yaş ortalaması sadece 27,5’tu. Hayatlarının daha başındaydılar. Onlar yeni bir yüzyıla umut atmış bir neslin temsilcileriydi. Biz çocuklarımızı, kardeşlerimizi, torunlarımızı geleceğe hazırlıyorduk, mezara değil. Onların öldüğü yer bir savaş alanı değildi, bir tatil oteliydi. Sabah kayak yapacaklardı fakat sabaha ulaşamadılar zira o binada bulunanlar ve o binaya göz yumanlar kendi keyifleri ve maddi çıkarları uğruna bu ülkenin gençlerini, çocuklarını bile bile vefata terk ettiler. Biz buradayız. Yasımızı bir kenara koyduk. Canlarımız için dimdik ayaktayız. Susmayın. Kim susarsa, kim geri durursa bu katliama ortak olur. Bu dava yalnızca bir adalet arayışı değil, bir insanlık imtihanıdır. Kartalkaya’da yalnızca canlar değil, inanç duygusu da yanıp kül oldu fakat biz bu cinslerden adaletin ateşini yakacağız, evlatlarımız için insanlık için bu ülkenin onuru için."
“Onlar arabalarını kurtarmaya giderken, bizim canlarımız içeride dumandan boğuluyordu”
‹
›