Karabük’ü anlamak için çok iyi sosyoloji bilgisine sahip olmak gerekiyor. Bu alanda bilgisi olmayanlar için kendilerine Karabük Haber gazetesinden Sayın İsmail Akça’nın 16 Ağustos 2014’te Günah Keçisi başlıklı yazısını okumalarını önerebilirim. Sayın Akça bu yazısında Karabük’ün adeta fotoğrafını çekmiş… Betimlediği manzarada her rengin bir karşılığı var. Bunu rahatlıkla izleyebiliyorsunuz… Şimdi sözü Sayın Akça’nın yazısına bırakalım. Bir türlü ses vermeyen Karabük’ün hastalıklı olan yönünü öğrenmeye koyulalım: “Allah canımı alsın ki bu şehirden bir cacık olmaz. Yıllardır zehir soluyoruz başlığı altında bas bas bağırdık kimsenin gıkı çıkmadı. Boğuluyoruz,ölüyoruz dendi yine bir ses yok. Karabük artık hasta bir kent oldu dendi yine ses yok. Rant var mı? Koş peşinden ey Karabük.! İnsanların çilesi,derdi kimsenin umurunda olmayan bir şehir haline geldik. Nerdeeeeee… Benim valim… Bu şehre hakim değil desek yeridir… Çevre Müdürlüğü kendine muhteşem bir mekan yaptı. Rahatlıktan etrafa baktıkları yok…. Aman dikkat. Karabük’te eşraf yok. Karabük’te basın da yok Bugüne kadar hangi olayın üstüne gidebildik,hangi olayı sonuçlandırabildik. Kalemimizi satmadık ama olayların üzerine giderken kalemin ucunu hiç sivritmedik. Eş dost,tanıdık iş dedik,insanlar değişti ama kalemlerimizin ucu hep yuvarlak kaldı. Eşraf yokluğundan Eşraflığa soyunan bazılarının da yalpasından pay çıkartarak kendi acımızı hafifletmeye çalıştık….” Sayın Akça bu yazısında Karabük’ün yeni halini net bir biçimde çok güzel özetliyor. En önemli saptaması nedir diye sorarsanız hemen aktarayım. “Karabük’te insan ilişkilerine rant ekonomisi yön veriyor.” Siyasi partilerin bazılarında aday belirlenirken bu özelliğin çok önemli olduğunu gözlemlemek olanaklı. İnşaat ve müteahhitlerin en çok toplandığı parti hangisi.? Neden bu işle uğraşanlar hep aynı partiyi tercih ediyorlar? Siyasette ilişkileri rant ekonomisi belirliyorsa Karabük’ün kamusal çıkarlarını kim düşünecek.? Sayın Akça’da bu hususun Karabük’te çok önemli bir sorun olduğunu düşünüyor. “İnsanların çilesi kimsenin umurunda değil “ diyor. Çok haklı… Sorunları çözmesi gerekenler suskun. Herkes kendi makamını,çıkarını ve geleceğini düşünüyor. Acaba ses versem başıma bir iş gelir mi diye düşünüyor. Bu mantıkla hangi derde çare bulunabilir ki… Bulunamıyor…! Karabük’te sorunlar giderek yumaklaşıyor. Dertler artıyor. Laf üretilerek günler tüketiliyor. Böyle olunca da Karabük halkına yazık oluyor. Sivil toplum kuruluşları da halktan yana tavır ortaya koyamayınca durgunluk bu kentin kaderi oluyor. Kent bir türlü sesini çıkartamıyor…! Hele hele… Kenti bu sahipsizliği hepimizi üzüyor.