Yaşamın hakkını vererek, bir ömrü tamamlamak nasıl başarılır ? Hepimiz, yer yüzünde geçirdiğimiz zaman boyunca, bu sorunun cevabını bulmaya, bulduğumuz cevapları hayata geçirerek yol almaya çalışmalıyız, çalışırız da. Hayatı vur patlasın çal oynasınla geçireceksek boşa yaşamışız demektir ! Zor bir soru. Sürekli otokontrol gerektiren bir durum. Ben şimdi ne yapıyorum, aslında ne yapmalıydım, ileride ne yapacağım? Yaşamda zor olanlar, kıymetli ve değerlidir. Sistem böyle kurulmuş. Kolay lokma yok ! Benim bulabildiğim cevapların ilki, sağlığımıza özen göstererek yaşamak. Alkol,uyuşturucu, sigaradan ari, rafine gıdalardan uzak. Olabildiğince doğal olmak, doğanın içinde onunla birleşerek yaşamak. Yeterli dengeli beslenmek. Hem bedensel hem ruhsal. Bedensel beslenmek kolay, ne yapmamız gerektiği ortada. Her besin grubunu gözeterek öğünleri oluşturmalıyız. Et grubu, sebze meyve grubu, tahıl grubu, süt yoğurt grubu. Öğünlerimizde, bunların her birinden varsa, vücudumuzun gereksindiklerini veriyoruz demektir. Beden ruhun mekanı. O halde bu mekanı temiz tutup, her daim hasarları onarmak için gerekenleri vücuda vermeliyiz. Peki ya ruh ? Onu nasıl besleyeceğiz? Bazı ip uçlarını dinimiz veriyor. Namaz ve oruç başı ilk çekenlerden. Namaz Allahı her daim hatırlamayı, oruç açlığın oluşturduğu yoksunlukla, maddeden uzaklaşmayı getiriyor. Peki bu kafi mı? Değil elbette. Ya sonrası? Bir kitapta okumuştum .Öldüğümüzde, hesap gününde, Allah bize tek bir soru yöneltecek diyordu. Kendini gerçekleştirdin mi ? ! Nedir kendini gerçekleştirmek. Bunu yapabilmek için önce kendini keşfetmek lazım, yeteneklerini ve sınırlarını bilmek ! İlk adım, yeteneklerimizin neler olduğunu belirlemek ve geliştirmek, çünki o yetenekleri bize Allah veriyor. Allah hiçbir şeyi sebepsiz, amaçsız, kullanılmasın diye var etmez. Müziğe yeteneğin varsa müziği, resimeyse resmi, dansaysa dansı, sporaysa sporu, dikişeyse dikişi, nakışaysa nakışı, marangozluğaysa matangozluğu yapabildiğimiz ölçüde yapmak ! İnsan yeteneğini yapıyor olmaktan haz alır, mutlu olur. Böylece hem kendimizi mutlu etmiş, hemde çevreye bir fayda sağlamış oluruz. Hayata önemli bir güzellik katmış oluruz. Peki ya sonrası? Kendini gerçekleştirmek bu kadar mıdır? Sonrası; çekip gittiğimizde geride birşey bırakmaktır. Küçük büyük, çok önemli az önemli fark etmez, yeter ki birşey bırakabilelim. Bu bir tek cümle bile olabilir. Örneğin " Ne olursan ol , yine gel" gibi. İnsana, doğaya, hatta evrene bir güzellik katmak bir fayda sağlamak! Tek bir ağaç yetiştirmek te olabilir, her daim gülümseyen bir yüzle etrafa pozitif enerji yaymak da. Ardında bir şey bırakabilmek, hizmet etmeyi gerektirir. Allahın, bu dünyada önümüze serdiği her türlü nimete, sırtımızı dönmeden, kıymetini bilerek faydalanmak, sonrasında bireysel olarak bütüne bir faydada bulunmak ! Bence kendini gerçekleştirmek budur. Rahmetli Dr.Türkan Saylan ölmeden hemen önce, ölüme hazır olduğunu , yapması gereken herşeyi yaptığını, yaşanması gereken herşeyi yaşadığını, içinin müsterih olduğunu söylemişti.Anladığım kadarıyla kendini gerçekleştirdiğini söylüyordu. Bir doktor olarak, bir ülkede bir hastalığı yok etmişti. Cüzzamı ! Söylediklerini duyduğum anda çok etkilenmiştim. Atatürk, Fatih Sutlan Mehmet, Vivaldi,Sezen Aksu, Mimar Sinan , Pasteur, Edison, Mevlana, Yunus Emre, Karacaoğlan, Nazım Hikmet, Ziya Gökalp ve de annem . Hepside kendini gerçekleştirmiş insanlar. Diğerlerini biliyorsunuzdur zaten ama annemi merak edersiniz sanırım. Annem herkesi doyurmasıyla yapıyor bunu. Geleni gideni, uçanı kaçanı doyurur annem. En hazırlıksız zamanlarında bile, ikram edecek birşey bulur. Kişilerin, sadece karnını deği,l ruhunuda doyurur. İlgisiyle, sevgisiyle, merhameti ve şefkatiyle, muhabbetiyle yapar bunu. Almayı düşünmeden vermeyi gözlemleriz onda. Bende annem kadar olmasa da vermekten hoşlanırım. Annemin huyları çok şükür ki, bana da biraz sirayet etmiş. İnsanın verdikleri ayak izleri gibidir. Onları takip edersek, istikametin nereye doğru olduğunu anlayabiliriz. Birşey vermiyor, veremiyorsa bir yere de gidemiyordur ! Bu köşedeki yazıları yazmak, belki benim kendimi gerçekleştirmemin bir parçasıdır. Kimbilir ? Allah hepimize "yapmam gereken herşeyi yaptım "diyenlerden olmayı nasip etsin. Sevgilerimle