Türk mitolojisindeki ağaçlar, baharın gelişiyle birlikte bolluk, bereket ve canlılık anlamına gelir.

Geleneksel Türk kültüründe ağaçlar, yaşamın, bereketin ve ruhsal gücün temsilcisi olarak görülür. Türk mitolojisinde gök ağacı, evrenin merkezini temsil ederken, eğrek ağacı ölümsüzlük simgesidir. Gürgen ağacı ise bereketin sembolü olarak görülür. Ağaçlar aynı zamanda Türk Şamanizmi’nde ruhani dünyaya erişim noktaları olarak kabul edilir. Bugün, çevre bilinciyle birlikte ağaçların önemi daha da artmaktadır. Türk mitolojisindeki ağaç figürü, kültürel ve ekolojik bir miras olarak korunmaya değer bir hazine olarak varlığını koruyor.

Uzmanlara göre: “Şamanlar, ağaçlara ritüeller düzenler ve onların aracılığıyla tanrılarla iletişime geçerlerdi. Bu inanışta ağaçlar, insanların hayatındaki dönemsel geçişleri de sembolize ederler; doğum, evlilik, ölüm gibi önemli olaylar ağaçlarla ilişkilendirilirdi. Tıpkı, Adem ve Havva’nın bir ağaçtaki elmayı koparmaları ve gerçekleri görmeye başlamaları gibi…”

Türk Kültürü ve Çevre Bilinci

“Türk mitolojisinde ağaçlar, insanların doğayla olan derin bağlarını yansıtır. Bu derin bağ, Türk halkının yaşam biçiminde de yansımalarını bulur. Geçmişten günümüze, ağaçlarla ilgili sayısız gelenek ve adet devam etmektedir. Yeni doğan bebeklere ağaç dikilmesi, ağaç altında düğün törenleri yapılması gibi uygulamalar, Türk toplumunun ağaçlara duyduğu saygının bir göstergesidir.

Son zamanlarda artan çevre bilinciyle birlikte, Türk mitolojisindeki ağaç figürü daha da önem kazanmaktadır. Doğaya duyulan saygı ve koruma bilinci, eski inançların günümüzdeki yansımalarını oluştururken, ağaçlar üzerindeki vurgu da bu anlamda artmaktadır.

Türk mitolojisindeki ağaç figürü, geçmişten günümüze taşıdığı anlamlarla sadece bir sembol değil, aynı zamanda kültürel ve ekolojik bir mirastır. Bu mirasın korunması ve yaşatılması, Türk toplumunun gelecek nesillere bırakacağı en değerli hazinelerden biridir.” İfadelerine yer verildi.